Όσα Έπρεπε Να Πουν Στον Ερντογάν Και Δεν Τα Είπαν

---

Η έλλειψη προετοιμασίας της ελληνικής κυβέρνησης και η σπουδή της να λυθούν τα προβλήματα της εξωτερικής πολιτικής δημιούργησαν λανθασμένες εντυπώσεις

Από τη στιγμή που η ελληνική πλευρά είχε αντιληφθεί ότι η επίσκεψη Ερντογάν -μετά τη συνέντευξή του στον Παπαχελά- θα εξελισσόταν διαφορετικά από ό,τι ανέμενε ο Ν. Κοτζιάς, θα έπρεπε να προετοιμαστεί κατάλληλα. Δεν το έπραξε.

Κατ’ αρχάς, όπως έγραψα και εχθές, έπρεπε να αποστομώσει τον Τούρκο πρόεδρο, όταν αναφέρθηκε στο αίτημά του περί εκλογής μουφτήδων, πως θα εφαρμόσουμε κι εμείς τον θεσμό της εκλογής μουφτήδων μόλις τον ενεργοποιήσει και η Τουρκία. Ίσως και επιθετικά, αντερωτώντας «εσείς γιατί διορίζετε τους μουφτήδες και δεν τους εκλέγετε;»

Όμως, οι ερασιτεχνισμοί της ελληνικής κυβέρνησης, δημιούργησαν τεράστιο πρόβλημα με την αναφορά του Α. Τσίπρα, ότι σε βάθος χρόνου η Ελλάδα θα προχωρήσει στην εφαρμογή του θεσμού εκλογής μουφτήδων. Όλος ο τουρκικός Τύπος, κυκλοφόρησε χθες πρωτοσέλιδα με παράλληλο τίτλο όπως αυτόν της Χουριέτ: «Ο Ερντογάν στην Αθήνα είχε ασκήσει κριτική… Ο Τσίπρας κινητοποιείται».

Στα μάτια όλου του κόσμου δημιουργήθηκε η εντύπωση πως ο Τσίπρας υπάκουσε στη εντολή Ερντογάν και υλοποίησε την επιθυμία του. Ως προς την ουσία, η άγνοια του Α. Τσίπρα και των συμβούλων του, ως προς τις συνθήκες που επικρατούν στην Θράκη -δεν θέλω να υποστηρίξω, αν και το πιστεύω, ότι οι υποχωρήσεις γίνονται για τις ψήφους των μουσουλμάνων, προς βλάβη της πατρίδας- δημιούργησε μεγάλη ευφορία στο τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής, που εκφράστηκε από τους τουρκοπράκτορες, μέσω του διαδικτύου.

Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών, ας ρίξουν μια ματιά στην ανοιχτή επιστολή που έστειλε ο Σύλλογος Ελλήνων Κωνσταντινουπολιτών, που απαντά στις πρόσφατες δηλώσεις του Ερντογάν από την Αθήνα, ενώ έπρεπε να το πράξει η κυβέρνηση.

Ανέφερε ο Ερντογάν ότι δήθεν έχουν σχεδιαστεί σύμβολα στις πόρτες μουσουλμάνων και ότι δεν επιτρέπεται η αναγραφή πινακίδων με την ένδειξη "τουρκικό" στην Θράκη. Δεν υπήρξαν βέβαια τέτοια σύμβολα που ανέφερε ο Ερντογάν, όμως κι αν υπήρξαν δεν ανέγραφαν «Πατριώτη, κάθε λίρα που αφήνεις σε αυτό το κατάστημα γίνεται σφαίρα που στρέφεται εναντίον των Τούρκων στην Κύπρο», όπως έγραφαν οι πινακίδες στην Πόλη την δεκαετία του 1960.

Επιπλέον, κανείς στην Θράκη δεν ξυλοκοπήθηκε επειδή μιλούσε τουρκικά στον δρόμο. Άλλωστε δεν υφίσταται κάτι ανάλογο στην Θράκη της σχετικής εντολής «Πατριώτη μίλα Τουρκικά» (επί ποινή ξυλοκοπήματος) που κυκλοφορούσε τότε στην Κωνσταντινούπολη. Επί πλέον, σχετικώς με την μη αναγραφή πινακίδων με την ένδειξη "τουρκικό" [που υπάρχουν], στην Πόλη επιτρέπεται να αναγράφεται "ελληνικό";

Στην Κωνσταντινούπολη όχι μόνο ξηλώθηκαν οι ιστορικές επιγραφές στην ελληνική γλώσσα από όλα τα εξωτερικά των κτηρίων, αλλά και μέσα στα σχολεία ξηλώθηκαν ακόμη και τα μάρμαρα που ανέγραφαν τα ονόματα των δωρητών επειδή ήταν στην ελληνική γλώσσα. Στους Έλληνες μαθητές απαγορεύτηκε να μάθουν την ιστορία τους. Το μάθημα των Νέων Ελληνικών αφαιρέθηκε από το πρόγραμμα του Γυμνασίου.

Ως προς τον όρο "τουρκική μειονότητα", η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αναφέρεται στο ατομικό δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και όχι σε ομαδικό. Η απόφαση του δικαστηρίου δεν έρχεται σε αντίθεση με την Συνθήκη της Λωζάνης, καθ΄ όσον και δεν αναφέρεται εξάλλου σε αυτήν ώστε να απαιτείται αλλαγή της.

Βεβαίως, κι άλλες φορές το έχω γράψει, δεν έγινε καμιά μνεία για το γεγονός ότι η Τουρκία κατάργησε μονομερώς τα άρθρα υπέρ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου. Κατάργησε το ειδικό καθεστώς των νησιών αυτών, απέλασε ένα μεγάλο μέρος Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης που παρέμεναν εκεί βάσει της Σύμβασης περί Ανταλλαγής των Πληθυσμών της Λωζάνης και καταπάτησε τα δικαιώματα όλων των Ελλήνων που παρέμεναν στην Τουρκία με τον πιο βάναυσο τρόπο, ασκώντας πρωτοφανείς διωγμούς και εφαρμόζοντας εξοντωτικά μέτρα, με αποκορύφωμα το πογκρόμ του 1955 και τις απελάσεις του 1964.

Συνέπεια όλων αυτών είναι η δραματική συρρίκνωση κατά 98% του ελληνικού πληθυσμού στην Τουρκία, ενώ αντίθετα ο μουσουλμανικός πληθυσμός της ελληνικής Θράκης αυξήθηκε περισσότερο από 50%, υπό καθεστώς πλήρους ελευθερίας που εγγυάται και εξασφαλίζει στους πολίτες της.