Τι... συμβαίνει στα σκοτάδια των φυλακών

Με ωρολογιακό μηχανισμό έτοιμο να εκραγεί μοιάζει η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές. 

Σε 12 ιδρύματα οι κρατούμενοι βρίσκονται σε κινητοποίηση από το τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, απέχοντας από τις εργασίες της φυλακής, ενώ σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις απείχαν και από το συσσίτιο.

Συνομιλώντας με κρατουμένους αντιληφθήκαμε ότι...

όλα όσα μας περιγράφουν παραπέμπουν (κάποιες στιγμές) σε εικόνες από τις χειρότερες φυλακές στην παγκόσμια ιστορία του οργανωμένου σωφρονισμού.

«Γιατροί δεν υπάρχουν και, όταν υπάρχουν, υπολειτουργούν. Τα κτίρια είναι ερείπια. Δέκα ή έντεκα κρατούμενοι στοιβάζονται σε χώρο που προβλέπεται για τέσσερις. Το συσσίτιο είναι ανεπαρκέστατο και οι συνθήκες υγιεινής οικτρές. Οι φυλακές δεν μπορούν να παρέχουν τα στοιχειώδη καθαριστικά για να καθαρίσουν οι κρατούμενοι τους χώρους, που είναι γεμάτοι ποντίκια, κατσαρίδες και κοριούς. Οι φυλακές συνιστούν υγειονομικές βόμβες: φυματίωση - AIDS - ηπατίτιδα» μας λέει κρατούμενος από σωφρονιστικό ίδρυμα. 

«Ολα αυτά απλώς τα επισημαίνουμε αντιλαμβανόμενοι πως, αν αυτήν την εποχή περισσεύει έστω και ένα ευρώ, θα πρέπει να δοθεί για την ιατρική περίθαλψη αναξιοπαθούντων ηλικιωμένων, σε δασκάλους, σχολεία και σίτιση των παιδιών μας. Η αγανάκτησή μας πηγάζει από την έλλειψη ουσιαστικής βούλησης για διευθέτηση θεμάτων που άπτονται του νόμου. Στα χρόνια που είμαι στη φυλακή ακούω για νομοπαρασκευαστικές επιτροπές υπό διαφόρων καθηγητών. Αποτέλεσμα; Κανένα!».

«Και τι γίνεται με τους κρατουμένους που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας;» τον ρωτάμε.

«Χωρίς να έχω πρόσβαση σε στοιχεία, νομίζω ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των κρατουμένων είναι τοξικομανείς και αρκετοί άλλοι περιστασιακοί χρήστες στα όρια της εξάρτησης» μας αναφέρει ο ίδιος κρατούμενος, που εκτίει ποινή σε ένα από τα πιο άθλια κέντρα σωφρονισμού. «Η απεξάρτηση που επιχειρείται δεν αρκεί. Αρκετοί κρατούμενοι κάθε μέρα πίνουν μια χούφτα ψυχοφάρμακα -πολλές φορές είναι πιο εξαρτησιογόνα από τα ναρκωτικά-, τα οποία τους χορηγούν κάποιοι αναρμόδιοι με διεκπεραιωτική διάθεση και στόχο να τους κάνουν πιο… χρηστικούς».

_____________________________________________

Ο Μακρυγιάννης, ο Παλαιοκώστας και οι «Πυρήνες»

Ο ισοβίτης Μιχάλης Μακρυγιάννης πήρε άδεια τον προηγούμενο Αύγουστο και «ξέχασε» να γυρίσει.

«Εδώ υπάρχει πάλι ζήτημα που αφορά το σωφρονιστικό σύστημα. Το κράτος τού φέρθηκε γενναία και μεγαλόψυχα» σχολίασαν κάποιοι. Τον ρωτάμε: «Γιατί δεν γύρισε πίσω αφού είναι άντρας και αισθάνεται άντρας;».

«Ο Μακρυγιάννης πήρε άδεια απολύτως νόμιμα -θα έλεγα μάλιστα- έχοντας ήδη εκτίσει την ποινή του» απαντάει ο Βασίλης Στεφανάκος. «Θα έπρεπε να έχει απολυθεί. Το να λέγεσαι τάδε ακόμη δεν έχει θεσπιστεί ως ιδιώνυμο αδίκημα. Επειτα από 23 χρόνια η Πολιτεία δεν σωφρονίζει αλλά βασανίζει. Προσπάθησε έξι φορές για υφ’ όρων απόλυση με θετική εισήγηση των εισαγγελέων. Γιατί δεν του έδιναν; Και αυτός θα ησύχαζε αλλά και όλοι οι υπόλοιποι. Ανδρισμός δεν είναι να γυρνάς στο κλουβί, αλλά να κρατάς τον λόγο σου».

«Ενας “γνωστός” σου, ο Βασίλης Παλαιοκώστας, είναι έξω. Εξω είναι και ο Μαζιώτης. Η Αστυνομία υποψιάζεται ότι συνεργάζονται. Για τον Παλαιοκώστα υπάρχει η κατηγορία του αποτυπώματος στη βόμβα στον Βασιλάκη, στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, που τον τίναξε στον αέρα. Εχει ειπωθεί από δύο υπουργούς για συγκοινωνούντα δοχεία μεταξύ ποινικών και μελών του αντάρτικου πόλης».

Και για σένα έχουν γίνει ανάλογοι συσχετισμοί. Οτι πιθανόν να είσαι μέσα σε ανάλογη ομάδα «συμπαθούντων». Εχω διαβάσει και «διαλόγους σου» με αντιεξουσιαστές στο Ιndymedia. Συμπαθείς τους «αγώνες» του αντάρτικου πόλης ή απλώς τους παρατηρείς ως ένα αληθινό «μυθιστόρημα»;

«Τον Παλαιοκώστα τον γνώρισα για λίγο στον Κορυδαλλό, πριν από επτά χρόνια» απαντάει ο Στεφανάκος. «Τον Μαζιώτη δεν τον γνωρίζω καθόλου. Δεν θα σχολίαζα τις βλακώδεις υποψίες της Ασφάλειας, ακόμη περισσότερο όταν αφορούν ανθρώπους που διώκονται και ειδικότερα ανθρώπους με τους οποίους δεν έχω τέτοια σχέση ούτως ώστε να μιλάω εξ ονόματός τους, αλλά μη θέλοντας να υπεκφύγω της ερώτησης, θα απαντήσω in rem: Δεν θεωρώ ότι ο Βασιλάκης πρέπει να αποτελεί στόχο, αντιθέτως δεν έχω καμία αγωνία για την κατάσταση της υγείας του εκάστοτε Χρυσοχοΐδη. Ούτε νομίζω ότι κανένας Ελληνας αγωνιά γι’ αυτό. Αλλες αγωνίες έχει...

Η φτώχεια είναι που τρομοκρατεί τον ελληνικό λαό και πιστεύω ότι η έλλειψη προοπτικής που δημιουργήθηκε από τους πολιτικούς υπηρέτες των συμφερόντων είναι αυτή που συγκοινωνεί με τον βούρκο του οργανωμένου εγκλήματος των κρατικών υπαλλήλων της Ασφάλειας, η οποία παραμένει στο απυρόβλητο με θώρακα κάποιους της δικαστικής εξουσίας.

Οσον αφορά τις σχέσεις μου με τον αντιεξουσιαστικό χώρο: Εχω μία δυστοκία στο να συμπαθώ ή να αντιπαθώ ετικέτες. Γνώρισα πολιτικούς κρατουμένους του αντιεξουσιαστικού χώρου στη φυλακή, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι εξαιρετικά άτομα, αλλά ιδιαίτερα με αυτούς της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς έχω αναπτύξει φιλία, τους εκτιμώ πολύ και επιλέγω να συγκατοικώ μαζί τους, όταν έχω την ευκαιρία. Σε μία κοινωνία τέτοιων ανθρώπων θα ευχόμουν να ζήσουν τα παιδιά μου».

Τον ρωτάμε την άποψή του για τον αριστερό υπουργό Δικαιοσύνης, τον Αντώνη Ρουπακιώτη.

«Πράγματι το προφίλ του Ρουπακιώτη δημιουργεί ελπίδες αλλά αμφιβάλλω κατά πόσο θα μπορεί να ελέγξει τη φαυλότητα που λογικά θα υπάρχει στο υπουργείο του, όπως παντού. Δεν θα είναι εύκολο να αντιπαρατεθεί ένας υπουργός και δη της συγκυβέρνησης στα καλά ριζωμένα κυκλώματα των βολεμένων. Π.χ., το βραχιόλι που έχει εισηγηθεί θα είναι επικίνδυνο και αφετηρία κάποιων διαδικασιών που θα στερούν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς ουσιαστικά να περιορίζει τη δυνατότητα να το κόψεις και να πας όπου θέλεις».

«Και εάν κανείς δεν ενσκήψει πάλι στα προβλήματα;» προφητεύουμε...

«Ο μόνος τρόπος να σταματήσει η κινητοποίηση είναι να ξεκινήσει διάλογος με τους νομικούς εκπροσώπους των κρατουμένων, διότι σε άλλη περίπτωση με την υπάρχουσα τακτική ανησυχώ πως η κατάσταση στις φυλακές θα γίνει ανεξέλεγκτη».

____________________________________________________


Βασίλης Στεφανάκος: Αν υπήρχε κάποια σοβαρή προσέγγιση!

Το όνομά του είναι πασίγνωστο. Εχει ταυτιστεί με τις μισές δικογραφίες της Ασφάλειας και του οργανωμένου εγκλήματος. Εκτίει πολυετή ποινή στις Φυλακές της Λάρισας. Εχει προσωπική και αναλυτική άποψη για τον μεσαίωνα των φυλακών. Μάλιστα δραστηριοποιείται ενεργά για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης στα βρόμικα κελιά.

«Στη φυλακή είμαι πέντε χρόνια, με καλούς όρους θέλω έξι με επτά χρόνια ακόμα. Οι κατηγορίες που με βαραίνουν είναι “θαμώνας διαφόρων εγκληματικών οργανώσεων”, διότι η Ασφάλεια με συμπεριελάμβανε σε κάθε διαβιβαστικό πολύκροτης υπόθεσης. Η βούληση της Ασφάλειας είναι θέσφατο για τους προϊσταμένους της Εισαγγελίας Εφετών και, όταν συμβαίνει αυτό, η καταδίκη είναι εξασφαλισμένη. Θέλω να είμαι ειλικρινής, ομολογώ ότι ενδεχομένως θα έκανα σκληρές “παράνομες” πράξεις εάν μου το επέβαλλαν οι αρχές μου, αλλά γι’ αυτά που καταδικάστηκα δεν είμαι ένοχος!».

Με αυτόν τον τρόπο κάνει ο ίδιος τις συστάσεις για τον εαυτό του. Υπάρχει όμως και η κοινή γνώμη που πολλές φορές λέει: Δεν μας παρατάνε κι αυτοί οι φυλακόβιοι που θέλουν δικαιώματα; Γιατί να χαλάσει το κράτος ένα σωρό λεφτά, όταν εμείς δε έχουμε να φάμε;

«Νιώθω άβολα κάθε φορά που αναφέρομαι ως “εμείς οι κρατούμενοι”, γιατί δεν θέλω να ταυτίζομαι με πράξεις και συμπεριφορές άλλων. Δεν λέω ότι είμαι καλύτερος, αλλά σίγουρα δεν είμαι τέτοιος. Η φυλακή είναι ένα σταυροδρόμι όπου συναντιούνται άνθρωποι που έρχονται από αλλού και έχουν διαφορετικούς προορισμούς.

Ομως δεν είναι καμένα χαρτιά, υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. Αν υπήρχε σοβαρή προσέγγιση και παρείχαν δικαιώματα, αυτά θα γεννούσαν και ανάλογες υποχρεώσεις εκ μέρους των κρατουμένων. Αυτό που θα πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι η κατάσταση των φυλακών είναι ζήτημα που οφείλει να απασχολεί περισσότερο την κοινωνία και λιγότερο τους ίδιους τους κρατουμένους. Τι να πάθουν περισσότερο οι κρατούμενοι; Κατανοώ το ενδεχόμενο ξέσπασμα κάποιου κομματιού της κοινωνίας, αλλά τα προβλήματα που δεν μπορείς να αποφύγεις οφείλεις να τα διαχειρίζεσαι».

Στέφανος Χίος

http://24gr.blogspot.com/