'' ΑΝΑΔΡΟΜΗ '' ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ‏

Αντίθετα από τους αβάσιμους και αδόκιμους ισχυρισμούς των συντακτών ορισμένων «επιστημονικών» και «χριστιανικών» άρθρων που έχουν εμφανιστεί τελευταία στο Διαδίκτυο και αλλού, ο καθένας χωρίς εξαίρεση ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις του και χωρίς ειδικές παροτρύνσεις ή ειδική προετοιμασία, μπορεί με σχετική ευκολία να βιώσει αυτό που ονομάζουμε «προηγούμενη ζωή» ή «ζωές». Αυτό είναι ένα γεγονός που αποδεικνύεται πολύ εύκολα και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, εκτός βέβαια από τους συντάκτες των παραπάνω άρθρων οι οποίοι βρίσκονται κάπου μεταξύ...

αμάθειας και ημιμάθειας όσον αφορά το αντικείμενο, ή που ο άκαμπτος «θρησκευτικός» ή «επιστημονικός» δογματισμός τους θίγεται από την αναμφισβήτητη ύπαρξη τέτοιων εμπειριών.

Τα τελευταία τριάντα περίπου χρόνια, ένας αυξανόμενος αριθμός καταξιωμένων ψυχιάτρων και ψυχολόγων – και όχι «ψευδογιατρών» και «ψευδοψυχολόγων» όπως τους αποκαλεί ο «φωστήρας» συντάκτης ενός από τα άρθρα που αναφέραμε – διαπιστώνουν ότι οι αναδρομές σε προηγούμενες ζωές έχουν καταλυτικά αποτελέσματα στη θεραπεία των ασθενών τους ανεξάρτητα από το πρόβλημα ή τα προβλήματα από τα οποία υποφέρουν. Φυσικά, η εμπειρία μιας «προηγούμενης ζωής» ακολουθείται πάντα από προσεκτική ψυχοθεραπευτική επεξεργασία, διαφορετικά μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστες επιπτώσεις στην ψυχική αλλά και σωματική υγεία του ασθενούς.

Επίσης, αντίθετα από ότι υποστηρίζουν οι αδαείς συντάκτες αυτών των άρθρων – δηλαδή ότι δήθεν αυτές οι εμπειρίες είναι σκόρπιες και ασύνδετες φαντασιώσεις οι οποίες δημιουργούνται από τις πεποιθήσεις του πελάτη αλλά και του θεραπευτή – οι εμπειρίες «προηγούμενων ζωών» έχουν πλήρη συνοχή, συνάφεια και συνέπεια, εμπεριέχουν έντονα συναισθήματα αλλά και έντονες φυσιολογικές αντιδράσεις και δεν έχουν καμία σχέση με τις όποιες θρησκευτικές, φιλοσοφικές ή επιστημονικές πεποιθήσεις του πελάτη ή του θεραπευτή. Στην πραγματικότητα, εκείνο που έχει οδηγήσει πολλούς ψυχιάτρους και ψυχολόγους στην υιοθέτηση της αναδρομής σε «προηγούμενες ζωές» σαν ένα αποτελεσματικό θεραπευτικό εργαλείο, είναι οι αυθόρμητες αναδρομές ασθενών τους σε τέτοιες εμπειρίες και η διαπίστωση ότι αυτές οι εμπειρίες έχουν σημαντικά θεραπευτικά αποτελέσματα. Συνήθως, οι αυθόρμητες αυτές αναδρομές συμβαίνουν όταν ο ασθενής ή πελάτης βιώνει, κάτω από την καθοδήγηση του θεραπευτή, ένα τραυματικό επεισόδιο στην παιδική του ηλικία το οποίο θεωρείται ότι είναι ένα από τα βασικά αίτια των προβλημάτων του. Ξαφνικά, χωρίς καμία παρότρυνση ή καθοδήγηση από τον θεραπευτή και χωρίς ο θεραπευτής ή ο ασθενής να έχουν ιδέα ή να έχουν ασχοληθεί ποτέ με «προηγούμενες ζωές», ο ασθενής βρίσκει τον εαυτό του να βιώνει άμεσα την εμπειρία κάποιου «άλλου εαυτού» του σε διαφορετικό χρόνο και τόπο.

Το σημαντικό είναι ότι είτε η αναδρομή γίνεται κάτω από καθοδήγηση είτε αυθόρμητα, το άτομο οδηγείται αυτόματα σε μια συγκεκριμένη «προηγούμενη ζωή» που εμπεριέχει εμπειρίες οι οποίες έχουν άμεση και καταλυτική σχέση με τα προβλήματά του στο εδώ και τώρα. Από κλινική άποψη αυτό είναι σημαντικότατο καθώς είναι φανερό ότι πρόκειται για έναν αλάνθαστο ασυνείδητο μηχανισμό. Για παράδειγμα, ο Brian Weiss – καταξιωμένος Αμερικανός ψυχίατρος απόφοιτος των πανεπιστημίων Columbia και Yale, διευθυντής του ψυχιατρικού τμήματος του Mount Sinai Medical Center και ένας από τους πρωτοπόρους στη χρήση της αναδρομής σε «προηγούμενες ζωές» ως κύριο θεραπευτικό εργαλείο – περιγράφει την έκπληξή του και τον σκεπτικισμό του όταν πριν χρόνια μια ασθενής του άρχισε να βιώνει αυθόρμητα τραυματικές εμπειρίες «προηγούμενων ζωών», οι οποίες όπως αποδείχτηκε εμπεριείχαν το κλειδί των διαταραχών που υπέφερε στη παρούσα ζωή της. Μετά από την κατάλληλη ψυχοθεραπευτική επεξεργασία επανειλημμένων αναδρομών σε «προηγούμενες ζωές», η ασθενής θεραπεύτηκε πλήρως από όλα τα προβλήματα που την βασάνιζαν σε όλη τη μέχρι τότε ζωή της.

Μετά από αυτή την απροσδόκητη θεραπευτική επιτυχία, ο Weiss, που μέχρι την εμπειρία του μ’ αυτή την ασθενή ήταν ένας μάλλον συμβατικός και συντηρητικός, αλλά καταξιωμένος ψυχίατρος - ψυχοθεραπευτής και ερευνητής, ανέπτυξε και άρχισε να περιλαμβάνει, πειραματικά στην αρχή, συγκεκριμένες τεχνικές αναδρομής σε «προηγούμενες ζωές» στη θεραπευτική αγωγή που χρησιμοποιούσε με τους ασθενείς του. Η επιτυχία ήταν 100% καθώς διαπιστώθηκε ότι όλοι οι ασθενείς του χωρίς εξαίρεση ανταποκρίνονταν σ’ αυτού του είδους τη θεραπεία. Επίσης, συγκριτικά με άλλες θεραπείες, τα θεραπευτικά αποτελέσματα με αυτή τη θεραπεία επιτυγχάνονταν σε σημαντικά μικρότερο χρονικό διάστημα και ήταν μόνιμα. Πεπεισμένος ότι πρόκειται για ένα πολύτιμο θεραπευτικό εργαλείο και όχι για μια φαντασίωση βασισμένη σε εξωτικές θρησκευτικές πεποιθήσεις, ο Weiss συνέχισε και συνεχίζει την έρευνα του φαινομένου και την εφαρμογή της θεραπευτικής τεχνικής που ονομάζουμε αναδρομή σε «προηγούμενες ζωές».

Το παράδειγμα του Weiss και άλλων πρωτοπόρων στη χρήση της αναδρομής σε «προηγούμενες ζωές» σαν ένα πολύτιμο θεραπευτικό εργαλείο, ακολούθησε και συνεχίζει να ακολουθεί ένας σημαντικός αριθμός καταξιωμένων ψυχιάτρων και ψυχολόγων στις πολλές χώρες του κόσμου. Συνήθως, οι ειδικευμένοι επιστήμονες που χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο θεραπείας, δεν έχουν παγιωμένη άποψη σχετικά με το τι ακριβώς σημαίνει η εμπειρία μιας «προηγούμενης ζωής», αλλά κι αν έχουν, την κρατάνε για τον εαυτό τους. Το μόνο που τους ενδιαφέρει για την ώρα είναι τα σημαντικά θεραπευτικά αποτελέσματα που προσφέρει αυτή η μέθοδος. Επίσης, οι σωστοί επιστήμονες δεν καθοδηγούν τον ασθενή ή πελάτη στην εμπειρία. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται μπορεί να μην περιέχουν καν καθοδηγήσεις όπως «τώρα πρόκειται να βιώσεις μια εμπειρία σε μια προηγούμενη ζωή σου η οποία έχει άμεση σχέση με το πρόβλημά σου στη παρούσα ζωή σου». Οι τεχνικές αυτές είναι δομημένες με τέτοιο τρόπο ώστε να μην περιέχουν καμία συγκεκριμένη καθοδήγηση, έτσι ώστε ο ασθενής να οδηγείται στην όποια εμπειρία αυθόρμητα από το ασυνείδητό του.

Είναι γεγονός ότι στην εποχή μας υπάρχουν στον δυτικό κόσμο πολλές αιρέσεις, cults και άλλες ομάδες ατόμων που περιλαμβάνουν στις δοξασίες τους την πεποίθηση ότι έχουν ζήσει πολλές ζωές και ότι είναι απαραίτητη η γνώση αυτών των ζωών για την ανάπτυξή τους σαν άτομα. Οι δοξασίες αυτών των ομάδων αποτελούνται συνήθως από ποικίλα μίγματα ανατολικών θρησκειών, δυτικών αποκρυφιστικών παραδόσεων καθώς και άλλων πεποιθήσεων της «νέας εποχής». Τα τελευταία χρόνια μάλιστα σ’ αυτές τις πεποιθήσεις έχουν προστεθεί και, συχνά αλλοιωμένα, στοιχεία κβαντικής μηχανικής όπως και στοιχεία από τις έρευνες πάνω στο DNA. Οι ομάδες αυτές συχνά χρησιμοποιούν μεθόδους που όπως πιστεύουν τους οδηγούν σε εμπειρίες «προηγούμενων ζωών» τους. Συνήθως, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν αυτές οι ομάδες περιέχουν συγκεκριμένη καθοδήγηση και βρίθουν από εννοιολογικές αποχρώσεις που είναι αντίστοιχες με τις μεταφυσικές πεποιθήσεις της ομάδας ή του ατόμου που κάνει την αναδρομή. Πράγματι, οι μέθοδοι αναδρομής αυτού του είδους μπορούν πολύ εύκολα να οδηγήσουν το άτομο σε μια τεχνητή εμπειρία την οποία μπορεί να την βιώνει σαν πραγματική. Με παρόμοιες μεθόδους που περιέχουν συγκεκριμένη καθοδήγηση, ένα άτομο μπορεί να οδηγηθεί μέσω ύπνωσης και σε ψεύτικες μνήμες γεγονότων που δήθεν συνέβησαν σ’ αυτή τη ζωή. Συχνά, αυτές οι ψευδο-μνήμες εμφυτεύονται μόνιμα στη μνήμη του ατόμου, με αποτέλεσμα το άτομο να πιστεύει ότι «θυμάται» γεγονότα που συνέβησαν πραγματικά. Ο ίδιος μηχανισμός λειτουργεί και στις «μνήμες» «προηγούμενων ζωών» όταν η αναδρομή γίνεται κάτω από συγκεκριμένη καθοδήγηση. Αυτό όμως δεν ισχύει με κανένα τρόπο στις αναδρομές που γίνονται για θεραπευτικούς λόγους από εξειδικευμένους ψυχοθεραπευτές.

Υπνωτική Αναδρομή: Μερικά Ιστορικά Στοιχεία

Αντίθετα από ότι πολλοί πιστεύουν, η ανάπτυξη και η χρήση τεχνικών και μεθόδων που οδηγούν στη γνώση ή εμπειρία προηγούμενων ζωών δεν αποτελούσε ποτέ μέρος της θρησκευτικής πρακτικής των θρησκείών που περιέχουν στο δόγμα τους δοξασίες περί μετενσάρκωσης ή μετεμψύχωσης. Σε καμία από τις θρησκείες οι οποίες περιλαμβάνουν την μετενσάρκωση ως ένα από τα βασικά τους δόγματα, όπως ο Βουδισμός, ο Ινδουισμός, ο Ταοϊσμός κτλ., δεν αναφέρεται η γνώση ή η εμπειρία προηγούμενων ενσαρκώσεων ως ένας από τους θρησκευτικούς στόχους των πιστών. Επίσης δεν υπάρχει καμιά θρησκευτική πρακτική σ’ αυτές τις θρησκείες που να οδηγεί τον πιστό σε τέτοιου είδους γνώση ή εμπειρία. Γενικά, οι θρησκείες αυτές θεωρούν ότι μόνο ασυνήθιστα προικισμένα άτομα, μαχάτμας, γιόγκι, άγιοι κτλ., έχουν τη δυνατότητα να θυμούνται προηγούμενες ενσαρκώσεις τους και αποθαρρύνουν τις απόπειρες απόκτησης τέτοιων γνώσεων από τους κοινούς ανθρώπους. Από όσο γνωρίζουμε, η μοναδική εξαίρεση ήταν κάποιο τάγμα γιόγκι οι οποίοι αφιέρωναν σχεδόν ολόκληρη τη ζωή τους στην άσκηση συγκεκριμένων τελετουργιών και εξαγνισμών μέχρι τελικά να κατορθώσουν να γνωρίσουν ή και να βιώσουν μια από τις προηγούμενες ενσαρκώσεις τους.

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, η ανάπτυξη των τεχνικών αναδρομής σε «προηγούμενες ζωές» και η εφαρμογή τους στην ψυχοθεραπεία δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε θρησκευτική ή μεταφυσική παράδοση και τις όποιες δοξασίες περιέχουν. Στην πραγματικότητα η βιωματική αναδρομή σε «προηγούμενες ζωές» είναι καθαρά δυτική εφεύρεση, αν μπορούμε να την ονομάσουμε έτσι, και μάλιστα σχετικά πρόσφατη. Το σημαντικότερο είναι ότι η υπνωτική αναδρομή σε «προηγούμενες ζωές» αναπτύχθηκε αρχικά από γνωστούς επιστήμονες, μέσα σε ένα αμιγές επιστημονικό πλαίσιο, ως μέθοδος έρευνας και θεραπείας και όχι, όπως πολλοί πιστεύουν, από διάφορους μεταφυσικούς, μάγους, μέντιουμ και άλλους παρόμοιους μέσα σ’ ένα μεταφυσικό – θρησκευτικό πλαίσιο. Πριν από τη δεκαετία του 60 υπάρχουν ελάχιστες αναφορές σε αναδρομές σε «προηγούμενες ζωές», αν και ήδη υπήρχαν στη δεκαετία του 50 ορισμένες μεμονωμένες απόπειρες χρήσης της ύπνωσης για αυτό το σκοπό, όπως για παράδειγμα η περίφημη περίπτωση της Bridey Murphy το 1952.

Οι πρώτες συστηματικές και αξιόπιστες έρευνες πάνω στο φαινόμενο της αναδρομής σε «προηγούμενες ζωές» και τη θεραπευτική χρησιμότητά της, ξεκίνησαν προς το τέλος της δεκαετίας του 60 από τον Βρετανό ψυχίατρο Denys Kelsey. Εκείνη την εποχή η ηλικιακή αναδρομή – δηλαδή η αναβίωση γεγονότων και εμπειριών που έχουν συμβεί στην παιδική ηλικία – είχε πια καθιερωθεί στην ψυχοθεραπεία και ταυτόχρονα είχαν αναπτυχθεί τελειοποιημένες υπνωτικές τεχνικές οι οποίες επέτρεπαν στο άτομο να βιώνει άμεσα παλαιότερες, θαμμένες στο ασυνείδητό του εμπειρίες, ενώ ταυτόχρονα ο εγκέφαλός του επεξεργαζόταν, μέσω της λεκτικής έκφρασης, και αποθήκευε αυτές τις εμπειρίες στο συνειδητό τμήμα του, δηλαδή στο φλοιό. Όπως και πολλοί άλλοι ψυχοθεραπευτές της εποχής, ο Kelsey διαπίστωσε ότι ήταν δυνατόν να οδηγεί τους ασθενείς του στην εμπειρία της γέννησής τους και ακόμη και στην προγεννητική ή ενδομήτρια περίοδο μέχρι και τη στιγμή της σύλληψης. Αυτές οι διαπιστώσεις δημιούργησαν μεγάλη αναταραχή και δυσπιστία στους επιστημονικούς κύκλους της εποχής, καθώς το φαινόμενο της κυτταρικής μνήμης ήταν ακόμη τελείως άγνωστο και θεωρείτο ότι ένα ανεπτυγμένο νευρικό σύστημα ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη μνήμης. Σήμερα η κυτταρική μνήμη είναι γνωστή και αποδεκτή από τους επιστήμονες και οι προγεννητικές μνήμες δεν αποτελούν πια ένα μυστηριώδες και ανεξήγητο φαινόμενο. Στην εποχή μας η προγεννητική ψυχολογία διδάσκεται σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Πολύ σύντομα ο Kelsey διαπίστωσε επίσης ότι οι ασθενείς του μπορούσαν να βιώνουν και μνήμες «προηγούμενων ζωών», ακριβώς όπως βίωναν και τις εμπειρίες της παιδικής τους ηλικίας. Ακολούθησε μακρόχρονη έρευνα και μελέτη του φαινομένου που κατέληξε το 1967 στην έκδοση του βιβλίου «Πολλές Ζωές» (Many Lifetimes) στο οποίο ο Kelsey παρουσιάζει μια πλήρη περιγραφή των ερευνών του πάνω στο φαινόμενο της αναδρομής σε «προηγούμενες ζωές». Το βιβλίο του Kelsey δημιούργησε αίσθηση και είχε ευρεία αναγνωσιμότητα καθώς προερχόταν από ένα γνωστό και καταξιωμένο επιστήμονα. Το βιβλίο του Kelsey ήταν η πρώτη υπεύθυνη, επιστημονική αναφορά στο φαινόμενο της αναδρομής σε «προηγούμενες ζωές» και άνοιξε το δρόμο σε ένα νέο και συναρπαστικό πεδίο έρευνας.

Οι έρευνες συνεχίστηκαν στη δεκαετία του 70. Η πιο γνωστή ερευνήτρια της εποχής είναι η ψυχολόγος Helen Wambach η οποία ενδιαφερόταν στη χρήση της αναδρομής σε «προηγούμενες ζωές» περισσότερο ως ερευνητικό και όχι τόσο ως θεραπευτικό εργαλείο. Οι μελέτες της Wambach δημιούργησαν μεγάλο ενδιαφέρον στον επιστημονικό κόσμο καθώς χρησιμοποιούσε συστηματικές επιστημονικές μεθόδους και είχε συγκεντρώσει έναν μεγάλο όγκο δεδομένων και στατιστικών αναλύσεων. Η Wambach παρουσίασε το πρώτο μέρος των ερευνών της στο βιβλίο της «Ξαναζώντας Προηγούμενες Ζωές» (Reliving Past Lives) που εκδόθηκε το 1978. Οι έρευνες της Wambach συνεχίστηκαν από τον μαθητή της Chet Snow.

Άλλοι σημαντικοί ερευνητές των δεκαετιών του 70 και 80 οι οποίοι έβαλαν τα θεμέλια στην επιστημονική μελέτη και την υπεύθυνη θεραπευτική εφαρμογή της αναδρομής σε «προηγούμενες ζωές» ήταν, στις ΗΠΑ, η κλινική ψυχολόγος Edith Fiore και ο ψυχοθεραπευτής Morris Netherton. Την ίδια εποχή στην Ευρώπη δημιούργησαν έντονη αίσθηση οι έρευνες του Γερμανού ψυχολόγου Thorwald Dethlefsen καθώς και των Ολλανδών ερευνητών Hans ten Dam, Roger Woolger, Chet Snow και Jue. Ο Chet Snow ήταν ένας από τους πρώτους ερευνητές που διεξήγαν συστηματικές έρευνες στις λειτουργίες του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια μιας αναδρομής σε «προηγούμενη ζωή». Οι έρευνες αυτές εστιάζονταν κυρίως στις περιοχές του εγκεφάλου όπου είναι αποθηκευμένες αυτές οι μνήμες και στον μηχανισμό ανάκλησης αυτών των μνημών. Οι έρευνες συνεχίστηκαν και συνεχίζονται από πολλούς άλλους ερευνητές μεταξύ των οποίων είναι και ο Brian Weiss που αναφέρουμε παραπάνω. Χωρίς πρόθεση αυτοδιαφήμισης, σ’ αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθεί ότι και ο συντάκτης του παρόντος άρθρου, κάτοικος του Σίδνεϊ Αυστραλίας εκείνη την εποχή, έχει κάνει την ταπεινή του συνεισφορά στη διερεύνηση και ανάπτυξη μεθόδων αναδρομής σε «προηγούμενες ζωές», μέσω της συμμετοχής του σε εκτεταμένες πειραματικές έρευνες από τα μέσα της δεκαετίας του 70 και μετά, καθώς και των πρακτικών, θεραπευτικών εφαρμογών αυτών των μεθόδων από τις αρχές της δεκαετίας του 80.

Το κοινό χαρακτηριστικό των παραπάνω αναφερομένων ερευνητών είναι ότι όλοι τους είναι καταξιωμένοι επιστήμονες που χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν καθαρά επιστημονικές μεθόδους με στόχο τη διερεύνηση, ανάπτυξη και εφαρμογή μιας σημαντικής προσέγγισης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά ως θεραπευτικό αλλά και ερευνητικό εργαλείο. Οι έρευνες αυτές και οι τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με θρησκευτικές και άλλες δοξασίες ή με τα άτομα που ασχολούνται μ’ αυτές.

Θεωρίες και Υποθέσεις Σχετικά με την Εμπειρία «Προηγούμενων Ζωών»

Όπως θα παρατηρήσατε οι λέξεις «προηγούμενες ζωές» εμφανίζονται σε ολόκληρο το παρόν κείμενο εντός εισαγωγικών. Η αιτία είναι ότι οι περισσότεροι ψυχοθεραπευτές που χρησιμοποιούν την αναδρομή σε «προηγούμενες ζωές» σαν ένα θεραπευτικό εργαλείο, δεν έχουν καμιά βεβαιότητα ή και αποκλείουν την πιθανότητα οι εμπειρίες αυτές να έχουν κάποια σχέση με προηγούμενες ενσαρκώσεις, όπως ο όρος αυτός χρησιμοποιείται συμβατικά από ορισμένες θρησκείες και αιρέσεις. Δηλαδή, ότι η ψυχή ενσαρκώνεται στο ένα σώμα μετά το άλλο μέχρι να μάθει όλα τα μαθήματά της ή να εξιλεωθεί από όλο το κάρμα της, όπως πιστεύουν οι υποστηρικτές αυτών των δοξασιών. Όμως, συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο «προηγούμενες ζωές» καθώς δεν υπάρχει άλλος δόκιμος όρος που να παραπέμπει σ’ αυτό που εννοούμε.

Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένες από τις επικρατέστερες θεωρίες και υποθέσεις σχετικά με το τι μπορεί να σημαίνουν οι εμπειρίες «προηγούμενων ζωών». Δεν αναφερόμαστε καθόλου στη συμβατική θεωρία περί μετενσάρκωσης, όχι επειδή την απορρίπτουμε, αλλά επειδή είναι πολύ γνωστή στους περισσότερους και θα ήταν περιττό να την περιλάβουμε σ’ αυτό το άρθρο. Καθώς τίποτε δεν είναι βέβαιο, τίποτα δεν μπορεί να αποδειχτεί απόλυτα και τα πάντα είναι σχετικά σ’ αυτή τη πραγματικότητα που ζούμε, θα ήταν λάθος να απορρίψουμε οποιαδήποτε θεωρία. Όσο φανταστική ή «εξωπραγματική» κι αν φαίνεται μια θεωρία ή αντίληψη περί ζωής και πραγματικότητας, από τη στιγμή που την υιοθετούμε μας καθορίζει τον τρόπο που βιώνουμε τη ζωή μας και αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητά μας, οπότε στην ουσία γίνεται πραγματική.

Φαντασίωση: Οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας πιστεύουν ότι οι εμπειρίες που βιώνει το άτομο σε μια αναδρομή σε «προηγούμενη ζωή» προέρχονται από μια απλή φαντασίωση που έχει σχέση με εντυπώσεις που έχουν καταγραφεί στο ασυνείδητο από βιβλία που έχει διαβάσει, ιστορίες που έχει ακούσει ή ταινίες που έχει δει το άτομο κατά τη διάρκεια της ζωής του. Κατά την ύπνωση, το άτομο δημιουργεί και βιώνει ασυνείδητα σενάρια με στοιχεία από αυτές τις εντυπώσεις.
Η θεωρία αυτή είναι τελείως ανυπόστατη και υποστηρίζεται συνήθως από άτομα που δεν έχουν ποτέ βιώσει ή παρακολουθήσει τη διαδικασία μιας πλήρους αναδρομής σε «προηγούμενη ζωή». Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει απόλυτη συνοχή, συνάφεια και συνέπεια σε όλες αυτές τις εμπειρίες. Αν για παράδειγμα δεν έχει εκτονωθεί όλο το συναίσθημα και δεν έχουν επιλυθεί ικανοποιητικά όλα τα προβλήματα της συγκεκριμένης ζωής στην οποία έχει οδηγηθεί το άτομο αυθόρμητα, το άτομο επιστρέφει ξανά και ξανά στην ίδια ζωή μέχρι να επιλυθούν. Επίσης, είναι δύσκολο αν όχι αδύνατον μια απλή φαντασίωση να παράγει τα έντονα συναισθήματα και τις βιολογικές αντιδράσεις που παρατηρούνται σε μια αναδρομή. Ακόμη περισσότερο, είναι αδύνατον μια απλή φαντασίωση να περιέχει τις απότομες και ξαφνικές εναλλαγές συναισθημάτων και βιολογικών αντιδράσεων που συνήθως συμβαίνουν κατά τη διάρκεια μιας αναδρομής και αντιστοιχούν με απόλυτη ακρίβεια στα γεγονότα που βιώνει το άτομο. Για παράδειγμα, κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά στις αναδρομές που γίνονται μέσα σ’ ένα θεραπευτικό πλαίσιο, το άτομο περιγράφει ήρεμα μια ουδέτερη εμπειρία που βιώνει εκείνη τη στιγμή όταν, ξαφνικά, το σώμα του αρχίζει να σείεται με έντονους σπασμούς, ουρλιάζει βοήθεια, φέρνει τα χέρια του στο λαιμό του σαν να κάνει απεγνωσμένες προσπάθειες να απαλλαγεί από κάτι, μετά παρουσιάζει ρεαλιστικά όλα τα χαρακτηριστικά σωματικά φαινόμενα ανθρώπου που το στραγγαλίζουν, η αναπνοή του σταματάει για μερικά δευτερόλεπτα και, τελικά, σωριάζεται στο πάτωμα όπου παραμένει ακίνητος μέχρι να του δώσει τις απαραίτητες οδηγίες ο θεραπευτής. Τέτοια και ακόμη πιο έντονα συναισθηματικά και σωματικά φαινόμενα είναι συνηθισμένο μέρος μιας θεραπευτικής αναδρομής. Θα προκαλούσα οποιονδήποτε να αναπαράγει αυτά και άλλα παρόμοια φαινόμενα μέσω μιας απλής φαντασίωσης.

Επίσης, αν επρόκειτο για απλή φαντασίωση, θα περιμέναμε τους περισσότερους αναδρομείς να βιώνουν μάλλον εντυπωσιακές «προηγούμενες ζωές». Όπως για παράδειγμα ότι το άτομο ήταν σε μια άλλη ζωή ένα σημαντικό ιστορικό πρόσωπο, ένα άτομο με σημαντική θέση ή ιδιαίτερες ικανότητες κτλ. Αντίθετα, οι περισσότεροι βιώνουν άθλιες και οδυνηρές εμπειρίες που συμβαίνουν συνήθως σε ασήμαντες και συχνά δυστυχισμένες ζωές.

Γονιδιακή Μνήμη: Αν και αυτή η θεωρία θεωρείται ως η πιο επιστημονική, δεν μπορεί να στηριχτεί επιστημονικά με βάση τις γνώσεις που έχουμε αυτή τη στιγμή σχετικά με τις πληροφορίες που περνάνε κληρονομικά από γενιά σε γενιά μέσω του DNA. Για παράδειγμα, πως μπορεί αυτή η θεωρία να εξηγήσει την αναδρομή ενός σύγχρονου Έλληνα σε μια ζωή το 1750 στην οποία ήταν μαύρος Αφρικανός; Φυσικά, η έρευνα του ανθρώπινου DNA βρίσκεται ακόμη στην αρχή της και υπάρχουν ήδη θεωρίες που αν και για την ώρα θεωρούνται μη συμβατικές, στηρίζονται όμως σε πειραματικές έρευνες από γνωστούς επιστήμονες,. Ορισμένοι επιστήμονες, για παράδειγμα, μιλούν για ολογραφικά, ενεργειακά, ακόμη και μορφικά πεδία τα οποία περιβάλλουν τα γονίδια μας. Ίσως λοιπόν κάποτε ανακαλύψουμε ότι το DNA μας περιέχει και πληροφορίες πέρα από αυτές που προέρχονται αποκλειστικά από την κατευθείαν βιολογική, προγονική μας γραμμή. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποια μέρα οι ανακαλύψεις της επιστήμης θα δώσουν μια τελική και αδιαμφισβήτητη εξήγηση στο φαινόμενο της μνήμης «προηγούμενων ζωών». Με τον ίδιο τρόπο που η επιστήμη έδωσε σχετικά πρόσφατα εξήγηση στο φαινόμενο της ανάκλησης μνημών από την προγεννητική ή ενδομήτρια περίοδο. Μέχρι να αναγνωριστεί επιστημονικά η ύπαρξη της κυτταρικής μνήμης, το φαινόμενο αυτό θεωρείτο το ίδιο παράξενο και ανεξήγητο όπως τώρα θεωρείται η ανάκληση μνημών από «προηγούμενες ζωές».

Τηλεπάθεια: Μετά από τις γνωστές έρευνες του J. B. Rhine και άλλων καθώς και τη σειρά διεξοδικών ερευνών που πραγματοποιήθηκαν σε ορισμένες πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπως η Σοβιετική Ένωση και η Τσεχοσλοβακία, το φαινόμενο της τηλεπάθειας έχει γίνει σχετικά αποδεκτό από τουλάχιστον ένα μέρος του επιστημονικού κατεστημένου. Η τηλεπάθεια έχει χρησιμοποιηθεί από πολλούς, μεταξύ των οποίων και αρκετοί επιστήμονες, ως η εξήγηση της εμπειρίας «προηγούμενων ζωών».
Σύμφωνα με του υποστηρικτές αυτής της θεωρίας, κατά την αναδρομή το άτομο συνδέεται με τον νου ενός νεκρού ανθρώπου και βιώνει τις εμπειρίες του σαν να είναι δικές του. Δηλαδή, η θεωρία αυτή προϋποθέτει ότι η τηλεπάθεια λειτουργεί ανεξάρτητα ή έξω από τον χωρόχρονο και ο αναδρομέας με κάποιο τρόπο επιλέγει ασυνείδητα να συνδεθεί με τον νου κάποιου που έχει ζήσει σε ένα συγκεκριμένο χρόνο και τόπο. Είναι περίεργο ότι αυτή η μάλλον παρατραβηγμένη θεωρία υποστηρίζεται από πολλούς επιστήμονες, παρόλο που στην ουσία δεν έχει καμία επιστημονική βάση. Η τηλεπάθεια είναι ένα γνωστό φαινόμενο που έχει αποδειχτεί επιστημονικά, η δυνατότητα όμως να συνδέεται κάποιος τηλεπαθητικά με τον νου ενός ανθρώπου που έζησε σε διαφορετικό χρόνο και τόπο, με έναν νεκρό δηλαδή, δεν έχει καμία επιστημονική βάση, τουλάχιστον προς το παρόν.

Παράλληλες Ζωές: Η θεωρία αυτή στηρίζεται στις διάφορες θεωρίες περί της φύσης του χρόνου και του χώρου οι οποίες προέρχονται κατά κάποιο τρόπο από την κβαντική φυσική και τη φυσική του χάους. Σύμφωνα με αυτές τις θεωρίες, το νευρικό μας σύστημα είναι έτσι προγραμματισμένο ώστε να αντιλαμβάνεται το χρόνο γραμμικά. Δηλαδή, βιώνουμε γεγονότα και εμπειρίες τη μία μετά την άλλη και με μια συγκεκριμένη σειρά, διατηρούμε επίσης με τον ίδιο τρόπο μια γραμμική μνήμη του παρελθόντος. Αυτή είναι μια νευρολογικά προκατειλημμένη γραμμική αντίληψη του χρόνου του οποίου η πραγματική φύση είναι σφαιρική και όχι γραμμική. Δηλαδή, τα πάντα συμβαίνουν ταυτόχρονα μέσα σε ένα άπειρο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον δεν υφίστανται παρά μόνο σαν δημιουργήματα του συγκεκριμένου τύπου συνειδητότητας και του αντίστοιχου νευρολογικού προγραμματισμού που χρησιμοποιούμε σ’ αυτό το στάδιο της εξέλιξής μας. Στην πραγματικότητα λοιπόν δεν υπάρχουν προηγούμενες και μελλοντικές ζωές, αλλά ούτε και η εμπειρία του ευρύτερου εαυτού μας περιορίζεται σε μία ζωή ή σε μία γραμμή εμπειρίας. Όλες οι ζωές συμβαίνουν την ίδια στιγμή μέσα σε ένα δυναμικό παρόν. Σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, ο ευρύτερος εαυτός μας έχει γνώση και συνείδηση των ταυτόχρονων ζωών του. Οι παράλληλες και ταυτόχρονες ζωές του ευρύτερου εαυτού συνδέονται μεταξύ τους και αλληλοεπηρεάζονται.

Σύμφωνα μ’ αυτή την άποψη, η μνήμη δεν είναι απλά καταγεγραμμένα γεγονότα και εμπειρίες που κάποτε συνέβησαν και ολοκληρώθηκαν, αλλά γεγονότα και εμπειρίες που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή σε παράλληλες με τη δική μας πραγματικότητες. Αυτό ισχύει φυσικά και για τις «προηγούμενες ζωές», οι οποίες δεν είναι οι ολοκληρωμένες εμπειρίες κάποιου νεκρού που έζησε σε κάποιο ανύπαρκτο παρελθόν, αλλά συμβαίνουν δυναμικά αυτή τη στιγμή. Αυτός είναι και ο λόγος που έχουμε τη δυνατότητα να βιώνουμε αυτές τις ζωές και να βοηθάμε αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι του εαυτού μας να επιλύει προβλήματα, να αλλάζει απόψεις και να εκτονώνει συναισθήματα. Έχουμε τη δυνατότητα να αλλάζουμε το παρελθόν από το παρόν επειδή το παρελθόν συμβαίνει τώρα. Λόγω της διασύνδεσης και αλληλεπίδρασης μεταξύ των διαφόρων ζωών του ίδιου ευρύτερου εαυτού, οι αλλαγές που κάνουμε σε μια παράλληλη ζωή επηρεάζουν άμεσα αυτή τη ζωή.

Συλλογικό Ασυνείδητο: Η θεωρία αυτή στηρίζεται στη γνωστή θεωρία του Carl Jung περί της ύπαρξης ενός συλλογικού ασυνειδήτου πέρα από το ατομικό ασυνείδητο. Το συλλογικό ασυνείδητο είναι κοινό για όλους τους ανθρώπους. Εκτός από τα πανανθρώπινα ένστικτα και αρχέτυπα, το συλλογικό ασυνείδητο περιλαμβάνει και γνώσεις από εμπειρίες που δεν βιώνει ο άνθρωπος ατομικά αλλά τις κληρονομεί από μια βαθύτερη και πολύ ευρύτερη βάση δεδομένων τα οποία περιλαμβάνουν ολόκληρη την ανθρώπινη εμπειρία. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές αυτής της θεωρίας, το ατομικό ασυνείδητο του ατόμου σε αναδρομή συνδέεται σε βαθύ επίπεδο και ανταλλάζει πληροφορίες με το συλλογικό ασυνείδητο. Έτσι, μέσω αυτής της αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ ατομικού και συλλογικού ασυνειδήτου, το άτομο οδηγείται στα καταγραμμένα στο συλλογικό ασυνείδητο ολογραφικά δεδομένα μιας ζωής η οποία περιέχει στοιχεία παρόμοια με το πρόβλημα ή τα προβλήματα του ατόμου που κάνει την αναδρομή.
Ίσως κάποτε αυτή η θεωρία να συνδεθεί με τη θεωρία της γονιδιακής μνήμης. Είναι δηλαδή πιθανόν στο μέλλον να διαπιστωθεί ότι τα δεδομένα του Γιουνγκιανού συλλογικού ασυνειδήτου περιέχονται σε τμήματα του DNA μας.

Συμπέρασμα, η εξήγηση της ύπαρξης των εμπειριών από «προηγούμενες ζωές» μπορεί να βρίσκεται σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω θεωρίες ή σε ένα συνδυασμό στοιχείων από δύο ή περισσότερες από αυτές τις θεωρίες. Επίσης, είναι πιθανόν καμία από τις παραπάνω εξηγήσεις να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μπορεί κάποτε να ανακαλύψουμε την πραγματική εξήγηση η οποία ίσως να μην έχει καμία σχέση με τις παραπάνω θεωρίες. Με λίγα λόγια, ο καθένας μπορεί να υποστηρίζει οποιαδήποτε από αυτές ή άλλες εξηγήσεις ανάλογα με τις προσωπικές του πεποιθήσεις και αντιλήψεις. Γιατί όχι, ακόμη και οι θεωρίες που διάβασα πρόσφατα σ’ ένα άρθρο στο Διαδίκτυο, ότι οι εμπειρίες αυτές είναι ψεύτικες και μας παρέχονται γενναιόδωρα από διάφορους διαβόλους και τριβόλους του Ιουδαιο-Χριστιανικού πανθέου, έχουν κι αυτές τη χρησιμότητά τους. Οι διάβολοι αυτοί φαίνεται να νοιάζονται για τη διασκέδασή μας, θα μπορούσαμε λοιπόν να τους διορίσουμε εσωτερικούς καναλάρχες που θα μας παρέχουν εναλλακτικά και οπωσδήποτε πιο ενδιαφέροντα θεάματα από αυτά της τηλεόρασης.

Δεν θα ήταν όμως σοφότερο να αφήσουμε το θέμα της εξήγησης αυτών των εμπειριών ανοιχτό έτσι ώστε να διατηρήσουμε μια νηφάλια και αντικειμενική αντίληψη του φαινομένου; Εκείνο που έχει καίρια σημασία για την ώρα είναι τι σημαίνουν αυτές οι εμπειρίες προσωπικά για το άτομο που τις βιώνει και πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να απαλλαγεί από τα δυσλειτουργικά προγράμματα, τα οδυνηρά συναισθήματα και συχνά τον ανεξήγητο πόνο, που του χαλάνε τη ζωή και το εμποδίζουν να είναι ο πραγματικός του ελεύθερος εαυτός.

Συγγραφή & Επιμέλεια κειμένου: Δρ. Δόβελος Ιωάννης
Καθηγητής Ψυχολογίας & Ψυχοθεραπείας
Psychotherapia.gr

http://www.psychotherapia.gr

ΠΗΓΗ: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/