1821: Μια Προδομένη Επανάσταση! Άρθρο Του Ν. Γ. Μιχαλολιάκου

---

«Τούτο το λόγο θα σας πω,
δεν έχω άλλο κανένα
μεθύστε με τ’ αθάνατο
κρασί του Εικοσιένα!» Κωστής Παλαμάς


Πριν από σχεδόν 200 χρόνια τον Μάρτιο εκείνο του 1821, οι Έλληνες πήρανε τα άρματα ενάντια στην τυραννία των Οθωμανών και έκαμαν την Εθνική τους Επανάσταση. Μια Επανάσταση που στηρίχτηκε προπάντων στα όπλα τους και στην δύναμη της ψυχής τους, χωρίς να στηρίζονται «στους άπιστους τους Φράγκους, που όλα τα αγοράζουνε και όλα τα πουλάνε», όπως μας λέγει ο Λόρδος Βύρων που άφησε την τελευταία του πνοή στο Μεσολόγγι.

Πόσο αλήθεια όμως ειλικρινές είναι να τιμούν το 1821, αυτοί που σήμερα εξουσιάζουν τον Λαό μας; Τελετή Τιμής και Μνήμης θα είναι η 25η Μαρτίου του 2018 ή μια χυδαία επίδειξη υποκρισίας και ωμού κυνισμού;


Το Πνεύμα του 1821

Αφηγούμενος τα της Επαναστάσεως του 1821 διηγείτο ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης συμβάντα και γεγονότα και ανάμεσα σ’ αυτά και ένα περιστατικό με τον Άγγλο ναύαρχο: “Μία φοράν, όταν επήραμε το Ναύπλιο, ήλθεν ο Άμιλτον να με ιδεί. Μου είπε ότι: «Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμό, και η Αγγλία να μεσιτεύσει». Εγώ του αποκρίθηκα, ότι: «Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπιτάν Άμιλτον, ποτέ συμβιβασμό δεν εκάμαμε με τους Τούρκους. ‘Αλλους έκοψε, άλλους σκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς ημείς, εζούσαμε ελεύθεροι από γενεά εις γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε, η φρουρά του είχε παντοτινό πόλεμο με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα». Με είπε: «Ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια;» - « Η φρουρά του βασιλέως μας είναι είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά». Έτσι δεν με ομίλησε πλέον.” Ἅπαντα Τσερτσέτη , τομ. Γ΄, σελ. 150

Από τα λόγια του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη είναι ξεκάθαρο ότι η Επανάσταση του 1821 δεν ήλθε από το πουθενά, δεν προέκυψε από καμία “κοινωνική διεργασία”, αλλά ήταν ο προαιώνιος πόθος του Γένους μας να πάρει πίσω την Αυτοκρατορία του. Και το πνεύμα αυτό ακριβώς το βλέπουμε πάλι στα λόγια του θρυλικού Γέρου του Μοριά, στην περίφημη ομιλία του προς τους μαθητές στην Πνύκα όταν λίγα χρόνια πριν αφήσει την ύστατη πνοή του έλεγε: “Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη.” Η Μεγάλη Ιδέα, λοιπόν, δεν ήταν δημιούργημα ούτε των συνθηκών, ούτε των περιστάσεων, αλλά ο μύχιος πόθος και το όνειρο ενός ολόκληρου Έθνους.

Καμία σχέση ούτε με τη Γαλλική, ούτε με τη Σοβιετική Επανάσταση

Με αφορμή την μεγάλη επέτειο της 25ης Μαρίου οι ινστρούχτορες που δηλητηριάζουν τις ψυχές των παιδιών μας, θα κάμουν και πάλι την προπαγάνδα τους. Άλλοι θα πουν ότι το 1821 το γέννησε η Γαλλική επανάσταση, ο Ροβεσπιέρος και η γκιλοτίνα. Απαντά και σε αυτούς ο Κολοκοτρώνης λέγοντας στα απομνημονεύματά του: “Η επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμμιάν απ’ όσες γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον των διοικήσεών των είναι εμφύλιος πόλεμος. Ο εδικός μας πόλεμος ήτο ο πλέον δίκαιος, ήτον έθνος με άλλο έθνος…” (Άπαντα Τσερτσέτη , τομ. Γ΄, σελ. 149)

Άλλοι πάλι πιο τολμηροί και ανάμεσά τους θα βρεθούν και στελέχη ηγετικά αυτής της τραγελαφικής μαρξιστικής κυβερνήσεως, θα πούνε ούτε λίγο, ούτε πολύ ότι το 1821 ήταν μία επανάσταση μαρξιστική και θα βάλουν τα Ελληνόπουλα στα σχολεία να τραγουδήσουν άσματα κομμουνιστικά. Σε αυτούς απαντά ένας “δικός τους” και όχι ο οποιοσδήποτε δικός τους, ο ιστορικός τους και Γραμματέας του Κ.Κ.Ε. Κορδάτος, ο οποίος γράφει: «Γ. Κορδάτου, Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας – Κεφάλαιο ΞΑ’ – Το Αγροτικό Ζήτημα: «Δεν πρέπει να βλέπουμε την ελληνική επανάσταση σαν κίνημα πολιτικοκοινωνικό και ούτε με σημερινά ιδεολογικά κριτήρια να ερμηνεύουμε ορισμένα γεγονότα του Εικοσιένα. Η επαναστατημένη Ελλάδα του 1821 δεν ήταν η Ρωσσία του 1917. Εν ονόματι του αριστερισμού δεν πρέπει να γίνεται παραποίηση της Ιστορίας.»


Οι προσκυνημένοι τότε και σήμερα και το “Μνημόνιο” του 1825

Μέχρι τις αρχές του έτους 1824 η Δόξα στεφάνωνε τα όπλα των Ελλήνων. Χρυσές σελίδες της Ιστορίας μας γράφτηκαν, Βαλτέτσι, Τριπολιτσά, Χάνι της Γραβιάς, Αλαμάνα. Όμως, οι “σύμμαχοί” μας με τα περίφημα δάνεια του αγώνα από το κακόφημο “City” του Λονδίνου, δάνεια ληστρικά, που έσπειραν την διχόνοια που έφερε έναν τρομερό εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος με την σειρά του έφερε τον Ιμπραήμ και τα Αιγυπτιακά στρατεύματα στην Ελλάδα.

Όταν πάτησε το πόδι του ο Ιμπραήμ στην χώρα μας, πολλοί ήταν αυτοί που τον προσκύνησαν και πήρανε συγχωροχάρτι. Τον Κολοκοτρώνη τον έκλεισαν φυλακή και αναγκάστηκαν να τον ελευθερώσουν για να αντιμετωπίσει τον Ιμπραήμ, που στα 1825 βαδίζοντας από τα Καλάβρυτα προς την Τριπολιτσά συνάντησε στο διάβα του κρεμασμένο έναν από τους προσκυνημένους, που επάνω του υπήρχε η επιγραφή: «Τέτοιον καταφρονημένον θάνατον θα έχουν από τους Έλληνας όσοι επροσκύνησαν εις τον Ιμπραχίμην και δεν μετανοήσουν να κινηθούν κατ’ αυτού … Ακόμη και όσοι ελεύθεροι Έλληνες ιερείς τε και λαϊκοί δεν πιάσουν τα όπλα εις τοιαύτην κρίσιμον περίστασιν. Ο παρών Γιάννης από Μπούμπουκα ήτο σταλμένος από τον Ιμπραχίμην τσιασίτης (κατάσκοπος) και επιάσθη και λαμβάνει τον θάνατον δι’ αγχόνης». Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ (Φωτάκου, Β’, 435).

Με αυτό το πνεύμα κράτησε ζωντανή την φλόγα της Επαναστάσεως το Έθνος, με το “Φωτιά και Τσεκούρι στους προσκυνημένους”. Ο Ιμπραήμ, όμως, ευρίσκετο προ των πυλών του Ναυπλίου και τότε οι μεγάλοι μας “σύμμαχοι” ζήτησαν να υπογράψει το Έθνος μας μια δήλωση υποταγής, η οποία υπεγράφη στις 24 Ιουλίου του 1825 και ανάμεσα στα άλλα έλεγε και τα παρακάτω χαρακτηριστικά: «Η Ελλάς διά της παρούσης δημοσίου πράξεως προσδιορίζει, θεσπίζει και βούλεται τον επόμενον Νόμον: Το Ελληνικόν έθνος δυνάμει της παρούσης πράξεως θέτει εκουσίως την ιεράν παρακαταθήκην της αυτού ελευθερίας, εθνικής ανεξαρτησίας και της πολιτικής αυτού υπάρξεως υπό την μοναδικήν υπεράσπισιν της Μεγάλης Βρετανίας…».

Η πολιτική αυτή της υποταγής, η οποία αποτελεί και προδοσία του 1821, κρατά δέσμιο το Έθνος μας εδώ και 200 σχεδόν χρόνια! Όμως, το Πνεύμα αυτό του 1821 παραμένει ζωντανό, όσο υπάρχουν ΖΩΝΤΑΝΟΙ ακόμη ΕΛΛΗΝΕΣ και αποτελεί και την μοναδική και ύστατη ελπίδα για να υπάρξει κάποτε στο πλήρωμα του χρόνου μια αληθινά Ελεύθερη Πατρίδα!



Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή