Διαπιστώσεις και προβλέψεις

---

Οι Γερμανοί είναι ιστορικά ένας «διεστραμμένος» λαός, με υψηλή μεν καλλιέργεια, αλλά με χαμηλή ευφυΐα. Κατορθώνουν όμως να υπερισχύουν των άλλων ευρωπαϊκών κρατών, επειδή είναι εξαιρετικά μεθοδικοί και πραγματιστές, ενώ παίρνουν αποφασιστικά τη μοίρα τους στα δικά τους χέρια – χωρίς να αφήνονται στον από μηχανής Θεό ή στις αποφάσεις άλλων, όπως συμβαίνει με εμάς τους Έλληνες. Προτιμούν δε πάντοτε το οδυνηρό τέλος, από την οδύνη δίχως τέλος – ενώ στα δισεπίλυτα προβλήματα συμπεριφέρονται συνήθως όπως ο Μ. Αλέξανδρος με το γόρδιο δεσμό.

Στα πλαίσια αυτά, εάν μας ρωτούσε κανείς ποιά χώρα θα άνοιγε πρώτη την ερμητικά κλειστή φυλακή του ευρώ, δεν θα απαντούσαμε πως θα ήταν η Ιταλία – αλλά η Γερμανία, η οποία έχει από καρό τώρα έτοιμο ένα «σχέδιο εκτάκτου ανάγκης» για την επιστροφή της στο μάρκο. Το πιθανότερο είναι βέβαια να μην κάνει αυτή την πρώτη κίνηση, αλλά να ακολουθήσει κάποια άλλη χώρα, την οποία θα έχει προηγουμένως η ίδια υποκινήσει με έμμεσο τρόπο, όταν δεν θα έχει πια τίποτα άλλο να κερδίσει – αφού ασφαλώς δεν θέλει να επωμισθεί την ενοχή της διάλυσης της νομισματικής ένωσης, προσποιούμενη ότι δεν δρα αλλά αντιδρά, όντας αναγκασμένη εκ των πραγμάτων.
Φυσικά έχει πλήρη επίγνωση των προβλημάτων της Ευρωζώνης που, μεταξύ άλλων, η ίδια προκάλεσε με τη μερκαντιλιστική πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα – την οποία υιοθέτησε με το ρεαλισμό που τη διακρίνει, αμέσως μετά την υιοθέτηση του ευρώ. Με την πολιτική αυτή βοηθήθηκε έμμεσα από τις άλλες χώρες να ανταπεξέλθει με το τεράστιο κόστος της προσάρτησης της πρώην Ανατολικής Γερμανίας – το οποίο υπολογίζεται στα 150 δις € ετήσια, για πάνω από δέκα χρόνια.

Παράλληλα κατάφερε να αποδεσμευθεί από την υποχρέωση καταβολής των πολεμικών επανορθώσεων, οι οποίες έπρεπε να πληρωθούν όταν της επετράπη η ένωση της, με αντάλλαγμα τη συγκατάθεση της στη συμμετοχή της στη νομισματική ένωση – όπου όμως επέβαλλε την εγκατάσταση της καρδιάς του κυκλοφοριακού συστήματος της Ευρωζώνης, της ΕΚΤ, στη Φρανκφούρτη. Φυσικά γνώριζε καλύτερα από κάθε άλλον ότι, το ευρώ ήταν θνησιγενές – αφού δεν είχε προηγηθεί η πολιτική, δημοσιονομική και τραπεζική ένωση των χωρών-μελών του, όπως ήταν απολύτως αναγκαίο.
Οι επεκτατικές της διαθέσεις βέβαια δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν, με πρώτο θύμα την Ελλάδα. Απλά άλλαξε τα όπλα της από στρατιωτικά σε οικονομικά, εκμεταλλευόμενη την αμυντική προστασία που της παρείχαν οι Η.Π.Α. στη διαμάχη τους με τη Σοβιετική Ένωση – λόγω της οποίας διατήρησε σχεδόν μηδενικές τις εξοπλιστικές της δαπάνες, χρησιμοποιώντας τα χρήματα για την οικονομική της ισχύ.

Ολοκληρώνοντας, η Γερμανία έχει συνειδητοποιήσει τι πρόκειται να συμβεί, οπότε έχει ασφαλώς λάβει τα μέτρα της με τη μεθοδικότητα και τον πραγματισμό που τη διακρίνουν. Αντίθετα, κανένα άλλο κράτος δεν αντιλαμβάνεται τι θα αντιμετωπίσει στο μέλλον, οπότε το πιθανότερο σενάριο είναι το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» – το οποίο ίσως δεν θα αργήσει πολύ, χωρίς να μπορεί κανείς να προβλέψει επακριβώς τις συνέπειες.



Freelance writer
http://www.ksipnistere.com