Η μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα είναι μονόδρομος

Σπούδασα οικονομικά, χρημάτισα αρκετά χρόνια ως διευθυντικό στέλεχος σε οικονομικές μονάδες διαφόρων μεγεθών.

Είμαι αυτοδημιούργητος, εργάζομαι από οκτώ ετών και δηλώνω ότι δε μου αρέσει να επικαλούμαι την ιδιότητα του οικονομολόγου. Πολλοί Έλληνες συνάδελφοι που την επικαλούνται αυτάρεσκα, ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τα σημερινά αδιέξοδα, αφού όλα τα βλέπουν μόνο με αριθμούς και επιδιώκοντας να μη δυσαρεστήσουν το κατεστημένο. Βέβαια, οι περισσότεροι σοβαροί ανεξάρτητοι οικονομολόγοι διεθνώς, τοποθετούνται αρνητικά για το ευρώ και για την πολιτική της ακραίας λιτότητας που επιβάλλει το Βερολίνο.

Όσο και αν τα ντόπια και ξένα συμφέροντα το επιδιώκουν, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε αναγεννηθεί πολλές φορές από τις στάχτες μας. Και τώρα μπορούμε να το πετύχουμε αρκεί να το αποφασίσουμε εμείς και όχι άλλοι για εμάς, χωρίς εμάς

Ο Ν. Καζαντζάκης έλεγε αγαπώ τους ανθρώπους και εγώ θα σώσω τη γης και αν δε σωθεί εγώ θα φταίω. Αυτό αν το βάλουμε σαν προτεραιότητα όλοι οι Έλληνες τότε θα βρεθεί λύση και τίποτα δε θα μπορέσει να μας σταματήσει. Για να γίνει όμως πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά μας στα χρυσοπληρωμένα παπαγαλάκια των Μ.Μ.Ε. και να σκεφτούμε απλά, δίχως περίπλοκους τεχνικούς όρους, πως θα αναστρέψουμε αυτή την κατάσταση. Είναι απλό, αρκεί να το πιστέψουμε.

Όλοι οι ώριμοι πολίτες της χώρας γνωρίζουμε πολύ καλά πως η όποια περιουσία δημιουργήσαμε, έγινε πριν μπούμε στην ευρωζώνη. Τότε, είχαμε απασχόληση και ανάπτυξη, υπήρχε επάρκεια , τροφίμων (κυρίως Ελληνικών), φαρμάκων (κυρίως ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών) μεγάλο μέρος των οποίων προωθούσαμε σε ξένες αγορές, ο τουρισμός ήταν ανταγωνιστικός (λόγω του μη υπερτιμημένου νομίσματός μας) και ουδέποτε είχαμε πρόβλημα καυσίμων.

Σήμερα ζητάμε να απαλλαγούμε από την όποια πάγια περιουσία μας, που δημιουργήσαμε με τόσες θυσίες, επειδή είναι αδύνατον να ανταποκριθούμε στους αβάσταχτους φόρους που την επιβαρύνουν, με αποτέλεσμα αντί να μας ωφελεί με αποδώσεις να είναι βάρος διότι δημιουργεί μόνο υποχρεώσεις.Το πλεόνασμα που προέκυπτε από τα εισοδήματά μας, τοποθετείτο σε οικονομικές επιχειρηματικές δραστηριότητες ,με αποτέλεσμα να εξασφαλίζεται απασχόληση και ανάπτυξη.

Σήμερα τα εισοδήματα του λαού έχουν υποστεί τεράστιες μειώσεις, σε αντίθεση με τις υποχρεώσεις που έχουν πολλαπλασιαστεί, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην υπάρχουν πλεονάσματα για επενδύσεις ,αλλά η πλειοψηφία των πολιτών να αδυνατεί να ανταποκριθεί στις καθημερινές οικονομικές τις υποχρεώσεις.Η εκάστοτε κυβέρνηση χρησιμοποιώντας εθνικό νόμισμα είχε την δυνατότητα να καθορίζει την οικονομική,κοινωνική,δημοσιονομική,νομισματική,συναλλαγματική,εμπορική,και εισοδηματική πολιτική ,πράγμα το οποίο σήμερα είναι αδύνατο .

Με το εθνικό νόμισμα θα μπορούσαμε να καλύψουμε, δίχως δανεισμό όλες τις εσωτερικές ανάγκες του κράτους (μισθούς,συντάξεις ,κοινωνικές κ.λ.π. παροχές προς τους πολίτες ),οι οποίες ανέρχονται ετησίως σήμερα σε 40 δις ευρώ περίπου. Και μάλιστα χωρίς να υφίστανται οι πολίτες τις τεράστιες και απαράδεκτες περικοπές και υπέρογκες και άδικες φορολογικές επιβαρύνσεις , οι οποίες επιβάλλονται για να εξυπηρετήσουν τα τεράστια δάνεια με τα οποία μας χρεώνουν οι διεθνείς τοκογλύφοι.

Οι επιβαρύνσεις αυτές εκτός της υποβάθμισης του επιπέδου διαβίωσης , συντελούν στην στέρηση ρευστότητας στην οικονομία, με τα δυσάρεστα αποτελέσματα της αύξησης της ανεργίας (μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό) , την μείωση του ΑΕΠ , την ύφεση κ.λ.π. Η ανταγωνιστικότητα των Ελληνικών προϊόντων του πρωτογενούς τομέα( όπως ίσχυε πριν το ευρώ), θα κάλυπτε την εσωτερική ζήτηση , θα επέτρεπε την αύξηση των εξαγωγών , την αύξηση της απασχόλησης ,την περιφερειακή ανάπτυξη και την αποφυγή της φτωχοποίησης της Ελληνικής κοινωνίας .

Με το εθνικό μας νόμισμα θα διατηρούσαμε την εθνική μας ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια, μη επιτρέποντας σε ξένους αξιωματούχους να μας προσβάλουν σαν λαό Επί πλέον, θα είχαμε απαλλαγεί από τις ορδές των λαθρομεταναστών, οι οποίοι δε θα προτιμούσαν σαν προορισμό τη χώρα μας, λόγο νομίσματος. Αυτή η τοποθέτηση δεν οφείλεται σε ρατσιστικά στοιχεία ,αλλά στην πίστη ότι πρέπει να νοικοκυρέψουμε πρώτα το σπίτι μας και μετά να ασχοληθούμε με τα σπίτια των άλλων. Δεν έχουμε τίποτα εναντίον των δυστυχισμένων ανθρώπων, αλλά εναντίον των πολιτικών και των διαδικασιών που τους αναγκάζουν να αφήνουν τα σπίτια τους και να ζητούν αλλού την τύχη τους .

Επί τέλους θα πρέπει, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας σαν πολίτες, όσο ακόμη είναι καιρός, πριν μας εξοντώσουν σαν λαό με τις εγκληματικές πολιτικές που εφαρμόζουν τα ξένα και ντόπια συμφέροντα. Η επιστροφή μας στο εθνικό νόμισμα είναι μονόδρομος για την αύξηση της παραγωγικής διαδικασίας ,η οποία σήμερα βρίσκεται εν υπνώσει και ενώ διαθέτουμε αρκετά συγκριτικά πλεονεκτήματα ,λόγω του νομίσματος κυρίως, είμαστε εκτός ανταγωνισμού.

Η αύξηση της παραγωγικής βάσης θα συντελέσει στην αύξηση της απασχόλησης και της ανάπτυξης. Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα τονώσει και την τουριστική βιομηχανία μας ,προσφέροντας με τη σειρά της στην αύξηση της απασχόλησης και της ανάπτυξης .Το εθνικό νόμισμα είναι καθοριστικό εργαλείο για να ξεφύγουμε από την κρίση που περνάμε και δε δικαιολογείται για κράτος το οποίο δεν παράγει βιομηχανικά προϊόντα να υφίσταται τέτοιες συνέπειες.

Τα Μ.Μ.Ε. έχουν μονοπωλήσει τον φόβο, διότι αυτό επιβάλουν τα συμφέροντα των επιχειρηματιών τους ,με αποτέλεσμα να φιμώνουν την όποια αντίθετη προς το ευρώ άποψη ,έτσι δημιουργήθηκε η μονόπλευρη θέση σε μεγάλο μέρος του λαού , για την όαση του ευρώ και την κόλαση της δραχμής , πράγμα το οποίο είναι ψευδές ,το ζούμε 5 χρόνια στο πετσί μας. Ευθύνη όλων μας είναι η αναζήτηση και η στήριξη της πραγματικής λύσης για να αναστρέψουμε την καταστροφική πορεία όπου μας οδηγούν τα ξένα και ντόπια συμφέροντα.

O Σταύρος Τσιχλάκης είναι οικονομολόγος και Οργανωτικός Γραμματέας της Κίνησης ΔΡΑΧΜΗ

[drachmi5.gr]