Οι 13 πύλες του Κάτω Κόσμου (εικόνες)

type='html'>

Δείτε 13 πραγματικά σημεία πάνω στον πλανήτη μας που οι άνθρωποι πίστευαν -και κάποιοι ακόμα πιστεύουν- οδηγούν στον Κάτω Κόσμο.

Πλουτώνειον, Ιεράπολη, Μικρά Ασία

Η αρχαία ελληνική πόλη της Ιεράπολις της Φρυγίας, κοντά στο σημερινό Pamukkale της Τουρκίας, ήταν αφιερωμένη στον Άδη, το θεό των νεκρών. Αν και το μέρος ανακαλύφτηκε το 1965, μόλις φέτος οι αρχαιολόγοι ανακοίνωσαν την σημασία του μέρους.

Τα ίδια αέρια που θερμαίνουν τις φημισμένες ιαματικές πηγές του Pamukkale προέρχονται από μια σπηλιά κάτω από το Πλουτώνειον, και επειδή οι ​​ατμοί είναι τοξικοί, οι κάτοικοι της Ιεράπολης πίστευαν ότι είχαν σταλεί από τον Πλούτωνα τον ίδιο και η περιοχή πιστευόταν πως ήταν η είσοδος του κάτω κόσμου. Πιστοί ερχόντουσαν από όλο τον -τότε- κόσμο και 

Fengdu, Κίνα

Η 2.000 χρόνων Fēngdū Xiàn (Πόλη των Φαντασμάτων), που βρίσκεται στον δήμο Chongqing, εδώ και πολλά χρόνια πιστεύεται ότι είναι ο τόπος όπου οι νεκροί σταματούν καθώς μεταβαίνουν στη μετά θάνατον ζωή. Ένας θρύλος από τη δυναστεία Χαν αναφέρει δυο αυτοκρατορικούς υπαλλήλους, τον Wang Fangping και τον Yin Changsheng, οι οποίοι εγκατέλειψαν την Αυλή για α ασκηθούν στον Ταοϊσμό στην πόλη Fengdu και έγιναν αθάνατοι. Τα ονόματα τους, αν συνδυαστούν ακούγονται σαν "Βασιλιάς της Κόλασης", και έτσι ο Ming Shan, ο λόφος που βλέπει το Fengdu, έγινε γνωστός ως η κατοικία του Tianzi, του Βασιλιά της Κόλασης. Ενώ το Fengdu είναι πολύ παλιό, μερικά από τα συμβολικά του μέρη κατασκευάστηκαν πρόσφατα. Για παράδειγμα, το Last Glance στο Home Tower, η τελευταία θέα που βλέπουν τα φαντάσματα πριν αφήσουν αυτόν τον κόσμο κατασκευάστηκε το 1985.

Ηφαίστειο Masaya, Νικαράγουα

Οι Αβορίγινες του Masaya στη σημερινή Νικαράγουα δεν πίστευαν ότι η καλδέρα ήταν είσοδος για την μεταθανάτια ζωή, αλλά υπάρχει μια τοπική παράδοση που αναφέρει ότι το ηφαίστειο ήταν θεός και ότι ζούσε μια μάγισσα μέσα στον πύρινο λάκκο. Οι Ισπανοί εξερευνητές όμως που έφτασαν τον 16ο αιώνα -και δεν ήξεραν πολλά από ηφαίστεια- το συνέδεσαν με δραστηριότητα του διαβόλου. Το 1529, ο Fray Francisco de Bobadilla, του τάγματος Mercedarian, κράτησε έναν σταυρό στο ηφαίστειο, ελπίζοντας να εξορκίσει αυτό που πίστευε πως ήταν το "στόμα της κόλασης". Και δεν ήταν ο μόνος που έκανε κάτι τέτοιο. Όμως , ο Friar Juan de Torquemada δημοσίευσε μια θεολογική ανάλυση του Masaya και άλλων ηφαιστείων το 1615, υποστηρίζοντας ότι ήταν γελοίο να αντιμετωπίζουν τα ηφαίστεια ως πύλες της κολάσεως. Μεταξύ των επιχειρημάτων του ήταν ότι, μιας και οι ψυχές είναι ασώματες, η κόλαση δεν έχει ανάγκη από φυσική στόματα.

Οι Επτά Πύλες της Κολάσεως, ΗΠΑ
Ένας τοπικός θρύλος αναφέρει ότι στα δάση του Trout Run Road στο Hellam της Πενσυλβάνια βρίσκονται οι Επτά Πύλες της Κολάσεως. Το Hellam δεν είναι το μόνο μέρος των ΗΠΑ που φημολογείται ότι φιλοξενούν κάποια πύλη προς την κόλαση. Οι αστικοί μύθοι ισχυρίζονται ότι υπάρχουν σε οχετούς στο Clifton του Νιου Τζέρσεϊ και στο Νεκροταφείο του Stull στο Κάνσας. Μερικοί επαγγελματίες βουντού ισχυρίζονται ότι οι Επτά Πύλες της Guinee, οι οποίες οδηγούν στη μετά θάνατον ζωή των παραδόσεων βουντού, μπορούν να βρεθούν σε διάφορα μέρη της Νέας Ορλεάνης.

Lacus Curtius, Ρώμη, Ιταλία

Σήμερα, αυτός ο λάκκος στην Ρωμαϊκή Αγορά, αν και δεν του φαίνεται, αλλά όπως αναφέρει ο Ρωμαίος ιστορικός Τίτος Λίβιος, ήταν ένα τεράστιο χάσμα. Ο Τίτος Λίβιος αναφέρει την ιστορία του Marcus Curtius, από τον οποίο πήρε το όνομα του ο λάκκος. Σύμφωνα με τον ιστορικό, το χάσμα εμφανίστηκε στο κέντρο της Ρώμης και τίποτα δεν το γέμιζε. Ένα όραμα προφήτεψε ότι το χάσμα δεν θα έκλεινε και η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία θα καταστρεφόταν εκτός και αν η πόλη θυσίαζε αυτό που την έκανε ισχυρή. Ο Marcus Curtius συνειδητοποίησε ότι η δύναμη της Ρώμης οφειλόταν στα όπλα και την ανδρεία των πολιτών της, και έτσι πάνοπλος ίππευσε το άλογο του μέσα στο χάσμα και κατευθείαν στον κάτω κόσμο. Το χάσμα έκλεισε και η πόλη σώθηκε. Ίσως να είναι αυτός ο μύθος που κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν των το Lacus Curtius είναι "mundus", ένα μέρος όπου κάποιος μπορεί εύκολα να επικοινωνεί με τον κάτω κόσμο.

Το Καθαρτήριο του Αγίου Πατρικίου, Derg Lough, Ιρλανδία

Ένας μύθος για τον Ιρλανδό Άγιο Πατρίκιο αναφέρεται στο Station Island, ένα νησάκι στην ιρλανδική λίμνη Derg Lough. Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Πατρίκιος απογοητεύτηκε με τους οπαδούς του λόγω της αμφιβολίας τους, εμφανίστηκε μπροστά του ο Χριστός και τον οδήγησε σε μια σπηλιά στο Station Island. Μέσα στη σπηλιά υπήρχε ένας λάκκος, που ήταν η Πύλη για το Καθαρτήριο, όπου οι ψυχές των νεκρών πρέπει να υπομείνουν τιμωρίες για τις αμαρτίες τους πριν ανέβουν στον Ουρανό. Ενώ βρισκόταν εκεί ο Άγιος έλαβε οράματα των βασανιστηρίων στην κόλαση. Από το 12ο αιώνα, το Station Island έχει προσελκύσει πολλούς Καθολικούς προσκυνητές που θέλουν να καθίσουν κοντά στο Καθαρτήριο. Το 1632, οι αρχές διέταξαν το κλείσιμο της σπηλιάς και τα περισσότερα αρχεία των πιστών καταστράφηκαν. Οι πιστοί όμως συνεχίζουν και επισκέπτονται το μέρος.

Όρος Χέκλα, Ισλανδία

Είναι ένα ενεργό ηφαίστειο που πήρε τη φήμη της πύλης για τον κάτω κόσμο τον 12ο αιώνα, μετά από 1104 εκρήξεις! Το ποίημα του 1120 "Voyage of St. Brendan" του Benedeit αναφέρει το ηφαίστειο ως την φυλακή του Ιούδα. Μετά την 1341 υπ. αριθμό έκρηξη, υπήρξαν αναφορές ότι ο κόσμος είδε πουλιά να πετούν ανάμεσα στις φωτιές και σκέφτηκαν πως ήταν σμήνη ψυχών.

Αχέρων

Ήταν γνωστός και ως Μαυροπόταμος, Φαναριώτικος ή Καμαριώτικο ποτάμι. Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι ο Αχέρων αποτελεί τον ποταμό εκείνο, τον διάπλου του οποίου έκανε, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο «ψυχοπομπός» Ερμής παραδίδοντας τις ψυχές των νεκρών στον Χάροντα για να καταλήξουν στο βασίλειο του Άδη.

Λίμνη Averno, Ιταλία

Στην Αινειάδα του Βιργιλίου, ο Αινείας κατεβαίνει στον κάτω κόσμο από την σπηλιά κοντά στη λίμνη Averno. Το όνομα της λίμνης προέρχεται από το ελληνικό "άορνος", που σημαίνει "χωρίς πτηνά", και που συνδέεται με το ότι τα πουλιά που πετούν πάνω από την λίμνη πεθαίνουν λόγω των τοξικών αερίων που βγαίνουν. Σήμερα βέβαια τα πουλιά πετούν κανονικά πάνω από τη λίμνη.

Ακρωτήριο Ταίναρο

Ένα από τα δεκάδες αρχαία πηγάδια της περιοχής του νεκρομαντείου στο Ταίναρο. Στο βάθος, ο χριστιανικός ναός των Αγίων Ασωμάτων
Το Ακρωτήριο Ταίναρο ή Κάβο Ματαπάς, το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας, βρίσκεται ένα μικρό και απομονωμένο σπήλαιο που αναφέρεται η ύπαρξη νεκρομαντείου του Ποσειδώνα ή ψυχοπομπείου τόσο από τον Παυσανία, όσο και από τον Πλούταρχο.

Οι Cenotes των Μάγια

Τα Cenotes είναι φυσικοί υπόγειοι ποταμοί, στο Μεξικό και την Κεντρική Αμερική και πιστευόταν ότι ήταν οι κατοικία του θεού της βροχής Chaak και πύλες για το Xibalba, τη μεταθανάτια ζωή. Οι αρχαιολόγοι έχουν βρει ναούς των Μάγια και ανθρώπινα υπολείμματα στις cenotes της χερσονήσου Γιουκατάμ, ενώ άλλες παραδόσεις τοποθετούν πύλες στο Cobán της Γουατεμάλα ή το Actun Tunichil Muknal στο Μπελίζ.

Όρος Osore, Ιαπωνία

Δεν ήταν μόνο οι Ευρωπαίοι που πίστευαν ότι τα ηφαίστεια ήταν πύλες για τον κάτω κόσμο. Το όρος Osore, μια περιοχή γεμάτη με ηφαίστεια στην απομακρυσμένη χερσόνησο Shimokita στο νησί Χονσού της Ιαπωνίας, ονομάζεται κυριολεκτικά "Όρος του Φόβου". Ο ποταμός Sanzu που διατρέχει την περιοχή λέγεται ότι ένα σημείο που πρέπει να περάσουν οι ψυχές για να περάσουν στην μετά θάνατον ζωή.

Κάστρο Houska, Πράγα, Τσεχία

Σύμφωνα με το μύθο, το κάστρο Houska είναι χτισμένο πάνω από μια "απύθμενη" τρύπα που οδηγεί στην κόλαση. Ένας θρύλος ισχυρίζεται ότι τον 13ο αιώνα, ο βασιλιάς Ottokar ΙΙ της Βοημίας προσέφερε χάρη σε κάθε καταδικασμένο κρατούμενο που κατέβαινε στο λάκκο και ανέφερε τι είχε δει. Ο πρώτος κρατούμενος άντεξε μόνο λίγα δευτερόλεπτα πριν αρχίσει να ουρλιάζει.

Όταν τον ανέβασαν πάνω, τα μαλλιά του είχαν γίνει κατάλευκα και έμοιαζε να έχει γεράσει 30 χρόνια. Έλεγε ασυναρτησίες για ανθρώπινα πλάσματα που πετούσαν μέσα στο σκοτάδι με φτερά. Το κάστρο χτίστηκε, πιθανότατα κατόπιν διαταγών του Ottokar II, πάνω από αυτήν την υποτιθέμενη τρύπα, χωρίς κατάλληλες οχυρώσεις, πηγή νερού ή κουζίνα. Ο μύθος υποστηρίζει ότι αυτό έγινε επειδή το κάστρο δεν θα κατοικούνταν από ανθρώπους, αλλά ήταν για να συλλαμβάνονται δαίμονες.

πηγή