Γιατί δεν βυθίσαμε το Barbaros! Λογικές απαντήσεις στους "ύποπτους τουρκοφάγους"

type="html">
Το σημαντικότερο που η Ελλάδα πρέπει να επιζητά αυτή τη στιγμή σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν στην περιοχή μας είναι να μπορέσει να “αγοράσει χρόνο”. Όσο πιο αργά κληθεί να αντιμετωπίσει μια κρίση με την Τουρκία στο Αιγαίο ή στην Κύπρο ,τόσο καλύτερα. Απ΄ αυτή την άποψη είναι πλέον ύποπτη η επιμονή συγκεκριμένων κύκλων και “γραφίδων” που με περισσή ανευθυνότητα δεν προβλέπουν απλά κρίση αύριο. Την επιζητούν!
Η “τουρκοφαγία” αποδείχτηκε πολλές φορές και στην πρόσφατη ιστορία μας καταστροφική για τηα συμφέροντά μας. Τα Ίμια είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα. Η χώρα αντί να αντιμετωπίσει ψύχραιμα και με στρατηγική την τουρκική επιθετικότητα βρέθηκε “ξεκρέμαστη”, με την πολιτική της ηγεσία να είναι έτοιμη για συμβιβασμό και τις Ένοπλες Δυνάμεις έτοιμες για πόλεμο. Το αποτέλεσμα γνωστό .


Αν στα Ίμια δεν αφήναμε τον χειρισμό της κρίσης σε δήμαρχους και ρεπόρτερ ,αν επιλέγαμε εμείς την ταχύτητα της κλιμάκωσης της κρίσης ,τότε όλα θα ήταν διαφορετικά.
Αυτή τη περίοδο οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ελλάδα είναι γνωστές . Γνωστή όμως είναι και η ευτυχής συγκυρία ότι η χώρα έχει καταφέρει μέσα στην δίνη της κρίσης και χωρίς επί της ουσίας να έχει ασχοληθεί σοβαρά με την εξωτερική της πολιτική και στρατηγική να έχει αναπτύξει ένα “σύμπλεγμα συμμαχιών” που μπορούν να μας δώσουν αυτό που χρειαζόμαστε: χρόνο για να ετοιμαστούμε να αντιμετωπίσουμε οτιδήποτε προκύψει στα μέρη μας . Αν προκύψει.

Οι σχέσεις με το Ισραήλ, την πιο ισχυρή στρατιωτικά χώρα της περιοχής εξαιρετικές. 

Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις δεν θυμόμαστε πότε ήταν σε τόσο καλό επίπεδο. Οι ανακοινώσεις του Πενταγώνου μετά από τις δύο επισκέψεις Αβραμόπουλου στην Ουάσινγκτον έκαναν λόγο για “ευγνωμοσύνη των ΗΠΑ” προς την Ελλάδα. Ευγνωμοσύνη που έγινε μεγαλύτερη μετά από το πράσινο φως για να χρησιμοποιηθεί η Σούδα από αμερικανικά επιθετικά uav’s.

Η μέχρι πρόσφατα “προβληματική” σχέση με την Αίγυπτο έχει εξομαλυνθεί την ίδια ώρα που το Κάϊρο δεν έχει καμία επαφή με την Άγκυρα.

Στην Κύπρο οι μεγάλες εταιρείες ενέργειας όλου του κόσμου έχουν “στήσει” τις εξέδρες άντλησης φυσικού αερίου και όσες “βόλτες” κι αν κάνει το Barbaros συνοδεία τουρκικών πολεμικών πλοίων στην περιοχή ,αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει.

Από την άλλη πευρά η Τουρκία έχει κατορθώσει να “τσακωθεί” μ΄ όλο τον κόσμο στην περιοχή. 

Οι αμερικανοί την αντιμετωπίζουν τουλάχιστον με καχυποψία. Ο αμερικανικός Τύπος την παρουσιάζει περίπου ως σύμμαχο των τζιχαντιστών.

Ο ισραηλινός υπουργός Άμυνας επισκεπτόμενος το Πεντάγωνο στην Ουάσινγκτον την“κάρφωσε” στον αμερικανό υπουργό Άμυνας λέγοντάς του ότι “η Τουρκία μας κοροϊδεύει”.

Η Αίγυπτος του στρατηγού Σίσι, την οποία ο Ερντογάν είχε επισκεφθεί επί εποχής Μόρσι περίπου ως “σωτήρας” των μουσουλμάνων, δεν θέλει να έχει καμία επαφή μαζί του.

Θα μπορούσαμε όλα αυτά να τα έχουμε ήδη εκμεταλλευθεί και να έχουμε ζητήσει ανάλογα ανταλλάγματα. Δεν το ‘χουμε πράξει εξαιτίας της ανεξήγητης ως ένα βαθμό εσωστρέφειας μας που μας έχει καταδικάσει να ασχολούμαστε μόνο με αριθμούς και χρέη.


Με όλα αυτά τα δεδομένα ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να υποστηρίξει σοβαρά ότι η Ελλάδα έχει συφέρον να εμπλακεί τώρα σε μια κρίση στο Αιγαίο ή στην Κύπρο; Όποιος το υποστηρίζει είτε είναι αφελής ,είτε έχει ύποπτα κίνητρα και στόχους.
Κανείς δεν υποστηρίζει ότι πρέπει να κάνουμε έστω κι ένα βήμα πίσω από τα δίκαια που υπερασπιζόμαστε. Και δεν κάνουμε. Πρέπει να καταλάβουμε όμως άπαντες ότι είναι άλλο η αποτροπή κι άλλο ο πόλεμος που οι διάφοροι “πολεμοχαρείς τουρκοφάγοι” επιζητούν.
Η Ελλάδα μέσα στην καταστροφική καταιγίδα που περνά έχει το πάνω χέρι στις εξελίξεις στην περιοχή αρκεί να το καταλάβουμε,να το πιστέψουμε και να το εκμεταλλευθούμε. Ο πραγματικός κίνδυνος που παραμονεύει είναι να απέχουμε από τις εξελίξεις,να μην τις παρακολουθούμε και να μην παρεμβαινουμε όπου μπορούμε. Η πραγματική μας διαφορά με την Τουρκία δεν βρίσκεται στην στρατιωτική ισχύ. Βρίσκεται στο γεγονός ότι ο Ερντογάν μιλά με τον Ομπάμα και με άλλους ηγέτες και σ΄ αυτά τα τηλεφωνήματα κάτι ζητά, κάτι δίνει και πάντα κάτι παζαρεύει. Απ΄ αυτά κινδυνεύουμε πραγματικά να βρεθούμε χαμένοι παρά το γεγονός ότι όλα τα δεδομένα και οι συγκυρίες δείχνουν ευνοϊκές για εμάς.

Νομίζουμε ότι δεν χρειάζεται πολύ μυαλό και σύνθετη σκέψη για να καταλάβει οποιοσδήποτε ότι αυτοί που παρακαλάνε τον Αλλάχ να τους δώσει μια κρίση είναι οι Τούρκοι. Και ίσως οι αφελείς ή ύποπτοι που στην Αθήνα …διαμρτύρονται γιατί δεν βυθίζουμε το Barbaros.

onalert.gr

View the Original article