Aνεμιστήρας εναντίον… κουνουπιών!

Οι κλιματολογικές συνθήκες (η αύξηση θερμοκρασίας ευνοεί τον πολλαπλασιασμό) και το γεγονός ότι τα φάρμακα που αντιμετωπίζουν 
τα κουνούπια είναι ίδια εδώ και χρόνια, είναι, πάνω κάτω, οι αιτίες που τα κουνούπια είναι μέχρι και 3000 φορές πιο ανθεκτικά (!)… σε σχέση με την περασμένη 30ετία, σύμφωνα με τον εντομολόγο Δρ. Νίκο Ροδιτάκη, που μίλησε στο MadeinCreta για τρόπους προστασίας και καταπολέμησης των κουνουπιών, τα οποία πλέον δεν κάνουν μόνο επιδρομές τη νύχτα αλλά και την ημέρα, όπως το κουνούπι Τίγρης.

Το κουνούπι, για να το καταπολεμήσεις σωστά, πρέπει να σταματήσεις την αναπαραγωγή του που είναι ιλιγγιώδης και γίνεται σε υγρό περιβάλλον όπως είναι τα έλη, οι βάλτοι, οι ποταμοί, τα ρυάκια, οι ορυζώνες, τα σιντριβάνια, οι διακοσμητικές λιμνούλες, οι δεξαμενές νερού, οι μάντρες με οικοδομικά υλικά, ακόμα και … στα πιάτα από τις γλάστρες αν σε αυτά υπάρχουν στάσιμα νερά ή και στον κουβά για το σφουγγάρισμα.

Το θηλυκό κουνούπι μπορεί να γεννήσει από 200 έως 300 αβγά μέχρι έξι φορές τον χρόνο, δηλαδή αναλογούν περισσότερα από 1.200 έως 1.800 αβγά τον χρόνο στο κάθε θηλυκό κουνούπι.

Όπως τόνισε ο κ. Ροδιτάκης, σε οποιοδήποτε μέρος συγκεντρώνεται νερό μπορούν να αναπτυχθούν προνύμφες κουνουπιών. Ένας φυσικός τρόπος για να περιοριστεί η αναπαραγωγή του σε αυτές τις εστίες, αντί για εντομοκτόνα, είναι η χρησιμοποίηση βάκιλου.

Ο βάκιλος υπάρχει στην αγορά και πρόκειται για ένα ακίνδυνο μικρόβιο που σκοτώνει τα κουνούπια. Με το βάκιλο και χωρίς τη χρήση χημικών, οι γερμανικές αρχές έχουν καταπολεμήσει τα κουνούπια στον ποταμό Ρήνο, όπως σημείωσε o εντομολόγος.

«Αυτό γίνεται χρόνια στη Γερμανία, στο Ρήνο ποταμό. Ο βάκιλος είναι μικρόβιο που σκοτώνει τα κουνούπια και δεν είναι επικίνδυνο ούτε για τον άνθρωπο ούτε για τα φυτά, ούτε για τα ζώα ή τα πουλιά, για κανέναν.

Ο βάκιλος που είναι σε μορφή σκόνης, εμπεριέχεται πλέον και σε βιολογικά σκευάσματα, μπορεί να μπει στις ποτίστρες, στα σιντριβάνια, εκεί όπου ποτίζονται ζώα, στους ποταμούς, στις γλάστρες παντού. Ειδικά βέβαια στις μάντρες των οικοδομικών υλικών, οι δεξαμενές νερού θα ήταν φρόνιμο να σκεπαστούν και με ένα νάιλον.

Το κουνούπι ζει και αναπτύσσεται μέσα στο νερό – εκεί πρέπει κανείς να εστιάσει αν θέλει να είναι αποτελεσματικός».

Σημειώνει, ωστόσο, ότι ο βάκιλος δεν είναι εντομοαπωθητικός .

Πορτοκάλι με γαρίφαλο στο κομοδίνο και σιτρονέλα στην κούνια

Πέρα από τα μηχανικά μέσα που λειτουργούν ως εντομοαπωθητικά υπάρχουν και φυσικές μυρωδιές που βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Οι παλαιότεροι έβαζαν στα κομοδίνα πορτοκάλια στο φλοιό των οποίων είχαν τοποθετήσει ξυλάκια από γαρίφαλο.

Αυτό το έκαναν επειδή αναδύεται μυρωδιά σιτρονέλας που διώχνει τα κουνούπια.

Η σιτρονέλα είναι φυτό αρωματικό που τα κουνούπια δε συμπαθούν. Το ίδιο συμβαίνει και με το βασιλικό, τη λεβάντα, το θυμάρι, τη μέντα, το δεντρολίβανο και όλα τα αρωματικά – αρκεί τα αγγίξουμε το φύλλωμα για να αναδυθεί η μυρωδιά.

Η σιτρονέλα θεωρείται η πιο αποτελεσματική και δεν είναι επιβλαβής για τα παιδιά και για μωρά. Υπάρχει όμως η περίπτωση εμφάνισης αλλεργίας, όπως είπε ο κ. Ροδιτάκης.

Στην αγορά πάντως πάρα πολλά προϊόντα ακόμα και κεριά έχουν άρωμα σιτρονέλας.

Άλλοι μέθοδοι αντιμετώπισης είναι οι σίτες ή οι κουνουπιέρες (άσπρου χρώματος) .

«Μαγικός» θεωρείται και είναι ο ανεμιστήρας! Γιατί;

Η εξήγηση μοιάζει προφανής, έγραψε η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς». Καθώς ο ανεμιστήρας δημιουργεί γύρω του ένα κύμα αέρα, αυτός εμποδίζει τα έντομα να μας γυροφέρνουν και να προσγειώνονται δίπλα ή πάνω μας, όπως ακριβώς εμποδίζει μια δυνατή καταιγίδα την προσγείωση ενός αεροπλάνου. Υπάρχει όμως ακόμα μία επιστημονική εξήγηση: ο αέρας διαλύει και διαχέει γύρω μας το διοξείδιο του άνθρακα που εκπνέουμε ενώ ταυτόχρονα μας δροσίζει.

Πώς μπορεί αυτό να δρα απωθητικά για τα κουνούπια; Είναι τεκμηριωμένο ότι το διοξείδιο του άνθρακα αποτελεί μία από τις κύριες ουσίες που προσελκύουν τα κουνούπια, το ίδιο και ο ιδρώτας, το γαλακτικό οξύ και η θερμότητα που αναδίδει το σώμα όταν ιδρώνουμε.

Ο ανεμιστήρας όμως ελαττώνει τις συγκεντρώσεις του διοξειδίου του άνθρακα, του γαλακτικού οξέος και των υπολοίπων, με αποτέλεσμα τα κουνούπια να μένουν μακριά.

Του λόγου το αληθές αποδεικνύουν αρκετές μελέτες. Σε μία από αυτές, η οποία δημοσιεύθηκε το 2003, εντομολόγοι από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν πραγματοποίησαν πείραμα με διοξείδιο του άνθρακα κατά τη διάρκεια του οποίου διαπίστωσαν πως όσο περισσότερο απελευθέρωναν σε μια «παγίδα» για κουνούπια τόσο περισσότερα έντομα μαζεύονταν εκεί.

Οταν όμως άρχισαν να δοκιμάζουν ανεμιστήρες σε διάφορες ταχύτητες, τα κουνούπια έμεναν μακριά και αυτό ήταν ανεξάρτητο από την ταχύτητα περιστροφής του ανεμιστήρα.

Πηγή
Πηγή: http://www.zoomblog.org