Ο "ΜΑΚΡΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ" ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ Υπογράφηκε η κατασκευή του επίγειου τουρκικού συστήματος επιτήρησης μέχρι την Πίνδο!

Έπεσαν οι υπογραφές στην Τουρκία για την έναρξη υλοποίησης του μεγαλεπήβολου σχεδίου των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων επίγειας 
(πέρα από την δορυφορική που ήδη έχουν ολοκληρώσει) επιτήρησης ολόκληρης της Ελλάδας, Uzun Ufuk (Μακρύς Ορίζοντας). Είναι χαρακτηριστικό από τις παρουσιάσεις που έχουν κάνει οι τουρκικές εταιρείες που ανέλαβαν την κατασκευή του, ότι μόνο ο ορεινός όγκος της Πίνδου, εμποδίζει τον "Μακρύ Ορίζοντα" από να φτάσει μέχρι το Ιόνιο!

Τα σχετικά συμβόλαια υπεγράφησαν μεταξύ της γενικής γραμματείας αμυντικών εξοπλισμών (SSM) και της τουρκικής εταιρείας Havelsan κατά τη διάρκεια επίσημης τελετής στην οποία παραβρέθηκαν υψηλόβαθμοι Τούρκοι αξιωματούχοι.

Πιο συγκεκριμένα παρόντες ήταν ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Ismet Yilmaz, ο υπουργός Εσωτερικών Muammer Güler ο αρχηγός του τουρκικού Ναυτικού ναύαρχος Murat Bilgel, ο διοικητής της στρατοχωροφυλακής Bekir Kalyoncu, ο διοικητής της τουρκικής ακτοφυλακής Hasan Uşaklıoğlu, και ο επικεφαλής του SSM Murat Bayar.

Το μεγαλεπήβολο αυτό σχέδιο πρόκειται αναμφισβήτητα να προσφέρει στην Τουρκία το «πάτημα» εκείνο που χρειάζεται για να αναλάβει τον επιχειρησιακό έλεγχο στις αποστολές έρευνας και διάσωσης σε όλο το Αιγαίο,

Αυτό θα το επιχειρήσει εκτοπίζοντας σταδιακά τις όποιες δυνατότητες της Ελλάδας σε αποστολές έρευνας και διάσωσης, αλλά και απαλοίφοντας το ελληνικό στρατηγικό-επιχειρησιακό πλεονέκτημα της κυριαρχίας στον νησιωτικό χώρο του Αρχιπελάγους μέχρι και βαθιά στην ενδοχώρα. 

Πρώτος στόχος οι αποστολές SAR, απώτερος, η ανάκτηση του επιχειρησιακού ελέγχου σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα του Αιγαίου.

Αυτό γιατί η Τουρκία εδώ και αρκετό καιρό επιδιώκει να της ανατεθεί πλήρως ο έλεγχος αποστολών SAR στο Αιγαίο εκμεταλλευόμενη βασικές διατάξεις του Δικαίου της Θάλασσας, που ορίζει πως λόγω της ανθρωπιστικής υφής του προβλήματος, η χώρα που διαθέτει τα περισσότερα μέσα αλλά και τη δυνατότητα έγκαιρου και έγκυρου εντοπισμού ενός ναυτικού ή αεροπορικού δυστυχήματος έχει το δικαίωμα να εισέλθει εντός των χωρικών υδάτων άλλου κράτους, που αδυνατεί να προσφέρει άμεσα τη βοήθειά του προς τα θύματα!

Αυτό το κέντρο πέρα του ό,τι αναβαθμίζει δραματικά τις δυνατότητες της Τουρκίας-και θεμελιώνει νομικά στους διεθνούς οργανισμούς τη δυνατότητά της να εισέρχεται έως το κεντρικό Αιγαίο-της επιτρέπει να πετούν επί 24ώρου βάσεως πτητικά μέσα ελέγχου, όπως για παράδειγμα τα UAV Heron τα οποία ουσιαστικά έχουν κατασκευαστεί για ρόλο κατασκόπευσης και όχι επόπτευσης…

Έτσι ενώ η Ελλάδα ουσιαστικά έχει περιπέσει σε «χειμερία νάρκη» αδυνατώντας να αντιληφθεί τον κίνδυνο για την απώλεια του ελέγχου σε αποστολές SAR στο Αιγαίο, η Τουρκία προχωρά με γρήγορα βήματα στην οριοθέτηση και θέσπιση του δικαιώματός της να προχωρά σε αποστολές SAR μέχρι έξω και από το Σούνιο!

Τέτοια είναι η παντελής έλλειψη αντίδρασης από την Ελλάδα που όχι μόνο δεν προβλέπεται καμία αντίστοιχη ενέργεια αναβάθμισης του ελληνικού συστήματος επιτήρησης αλλά επιπρόσθετα αυτό βρίσκεται αμφισβητούμενη επιχειρησιακή κατάσταση.

Σε ότι αφορά το πρόγραμμα «Μεγάλος Ορίζοντας» αυτό είναι ένα σύστημα παρακολούθησης το οποίο είναι ολοκληρωμένο με μια σειρά αισθητήρων τόσο επίγειοι όσο και εναέριοι. Πιο συγκεκριμένα το Ολοκληρωμένο Σύστημα Ναυτικής Παρακολούθησης (IMSS) περιλαμβάνει δίκτυο επίγειων ραντάρ έρευνας επιφανείας, ολοκληρωμένο σύστημα μέτρων υποστήριξης R-ESM και ολοκληρωμένο σύστημα επικοινωνιών και συγχώνευσης δεδομένων για τη δημιουργία μιας ενιαίας τακτικής εικόνας επιχειρήσεων.

Εκτός της Thales-Nederland στην υλοποίηση του συστήματος συμμετείχαν και οι τουρκικές εταιρείες Tubitak-Mam, ITU, Havelsan και Yaltes. Η τελευταία είναι υπεύθυνη στην ανάπτυξη του λογισμικού του συστήματος συγχώνευσης δεδομένων, παρέχει τις οθόνες απεικόνισης και έχει αναλάβει υποκατασκευαστικό έργο στο δίκτυο μεταφοράς δεδομένων και στο σύστημα διαχείρισης και μεταφοράς εικόνας.

Συνολικά το πρόγραμμα «Μεγάλος Ορίζοντας» περιλαμβάνει αριθμό επίγεια εγκατεστημένων ραντάρ έρευνας επιφανείας, συστήματα μέτρων υποστήριξης, διάταξη οπτικών μέσων επιτήρησης (LLTV/IR), συνεργασία μέσω ασφαλούς δικτύου επικοινωνιών και μεταφοράς δεδομένων με σκάφη επιφανείας του ναυτικού και της ακτοφυλακής, μη επανδρωμένα ιπτάμενα σκάφη HERON (UAV) και αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας CN-235 MPA.

Ο κίνδυνος να απωλέσει η Ελλάδα το δικαίωμα να ενεργεί αποστολές SAR στο Αιγαίο είναι μεγάλος (ούτε αεροσκάφη ΑΦΝΣ δεν έχουμε ακόμη και παρά την απόφαση προμήθειας των Atlantique II είναι άγνωστο το πότε αυτή θα υλοποιηθεί) πιο μεγάλος όμως κίνδυνος από την αδράνεια είναι η «αφασία» στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κυβέρνηση βλέποντας τα πράγματα να αλλάζουν δραματικά κατά των ελληνικών συμφερόντων και αυτή απλά να παρακολουθεί ως άλλος «ανεξάρτητος παρατηρητής» τις εξελίξεις.

Πηγή
Πηγή: http://www.zoomblog.org