Μάθε για τα πλαστικά και... προφυλάξου

Μεγάλη κουβέντα γίνεται τα τελευταία χρόνια για το πόσο ασφαλείς είναι οι πλαστικές συσκευασίες που χρησιμοποιούμε για νερό, ροφήματα ή φαγητό. Αν θέλεις να μάθεις ποιους κινδύνους εγκυμονεί η χρήση τους και πώς μπορείς να τους αποφύγεις, τι να προσέχεις και τι κρύβεται πίσω από τους κωδικούς που αναγράφονται σε αυτές... διάβασε παρακάτω....

Η θεωρία
Δεκάδες έρευνες των τελευταίων ετών καταδεικνύουν ότι χημικές ουσίες των πλαστικών επιμολύνουν τα τρόφιμα και το νερό με τα οποία έρχονται σε επαφή και μέσω αυτών μπαίνουν στον οργανισμό μας, δρουν σωρευτικά και μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα υγείας. Και δεδομένης της ευρείας ύπαρξης του πλαστικού στη ζωή μας τα πράγματα είναι επικίνδυνα.

Τι ακριβώς συμβαίνει στην πράξη;

Οι εταιρείες παραγωγής πλαστικών κατασκευάζουν πιο ανθεκτικές και πιο εύκαμπτες μορφές συσκευασίας τροφίμων, προσθέτοντας στα πλαστικά διάφορες χημικές ουσίες, τους λεγόμενους πλαστικοποιητές. Εάν η ποιότητα του πλαστικού δεν είναι καλή ή/και κάτω από «ορισμένες ευνοϊκές συνθήκες», π.χ. κακή αποθήκευση, φθορά ή επαναχρησιμοποίηση συσκευασιών μιας χρήσης από τον καταναλωτή, υπολείμματα των πλαστικοποιητών και άλλων χημικών, όπως σταθεροποιητές και χρωστικές, διαρρέουν προς το τρόφιμο, στερεό ή υγρό, μεταναστεύουν και ενσωματώνονται σε αυτό και, με την κατανάλωσή του, περνούν στο σώμα μας 

 

Από τι κινδυνεύεις στην ουσία;
Οι περισσότερες χημικές ουσίες των πλαστικών είναι ιδιαίτερα τοξικές, ενώ αρκετές από αυτές δρουν ως «ενδοκρινολογικοί ταραξίες», μιμούνται δηλαδή τη δράση των οιστρογόνων και διαταράσσουν το ορμονικό σύστημα αντρών και γυναικών. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος εντοπίζεται σε χημικές ουσίες που δεν μπορούν να μεταβολιστούν και να αποβληθούν ή αποβάλλονται πολύ δύσκολα οπότε παραμένουν και αθροίζονται στον οργανισμό. Επομένως, κάθε νέα ποσότητά τους που προσλαμβάνουμε προστίθεται στις ήδη υπάρχουσες, με αποτέλεσμα η συγκέντρωσή τους να αυξάνεται συνεχώς. Έτσι, λόγω της χρόνιας τοξικότητας, προκαλούνται δυσλειτουργίες σε διάφορα όργανα και, στα πιο ευαίσθητα άτομα, ιδίως δε σε βρέφη και παιδιά, ενδέχεται να εκδηλωθούν ποικίλες νοσογόνες καταστάσεις, όπως ενδοκρινολογικές και γενετικές ανωμαλίες, υπολειτουργία του ανοσοποιητικού και του αναπαραγωγικού συστήματος, μεταβολικές διαταραχές, διαβήτης, παχυσαρκία, καρδιαγγειακά, προβλήματα σε εγκέφαλο, νευρικό σύστημα, νεφρά, ήπαρ και αρθρώσεις, καρκινογένεση κ.ά.

Τι προβλέπει η νομοθεσία;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) έχει θεσπίσει «όρια ασφαλείας» για τη μετανάστευση των χημικών τοξικών ουσιών στα τρόφιμα, ανάλογα με τη μέχρι στιγμής γνωστή επικινδυνότητά τους. Παράλληλα, έχει θεσμοθετήσει ειδικούς κανονισμούς για την ασφάλεια των τροφίμων, οι οποίοι μεταξύ άλλων επιβάλλουν οι πλαστικές συσκευασίες να κατασκευάζονται έτσι ώστε, υπό τις κανονικές συνθήκες χρησιμοποίησής τους, να μη μεταφέρουν στα τρόφιμα συστατικά σε ποσότητα που είναι δυνατόν να θέσουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία (κανονισμός Ε.Ε. 1935/2004).
Βέβαια, πρέπει να σημειώσουμε ότι ενώ οι κανονισμοί της Ε.Ε. για τα πλαστικά είναι ιδιαίτερα αυστηροί, η νομοθεσία τρίτων χωρών, όπως π.χ. της Κίνας, από την οποία κάνουμε αθρόες εισαγωγές, είναι μάλλον αρκετά... χαλαρή!

Αφύπνιση ναι, πανικός όχι!
Το ιδανικό -αλλά εντελώς ουτοπικό- σενάριο θα ήταν να μην ερχόμαστε σε καμία επαφή με πλαστικές συσκευασίες για να μην προσλαμβάνουμε καθόλου χημικά. Όμως, κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο, οπότε το απολύτως κρίσιμο ερώτημα δεν είναι εάν «κινδυνεύεις ή όχι», αλλά «τι πρέπει να κάνεις για να περιορίσεις τον κίνδυνο, τουλάχιστον από τη διατροφή σου».
Τι να προσέξεις;
Οι πλαστικές συσκευασίες των τυποποιημένων τροφίμων, όπως π.χ. φιάλες λαδιού, μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού, κεσεδάκια γιαουρτιού, περιέκτες μαργαρίνης, αλλά και τα ποτήρια μιας χρήσης για ροφήματα έχουν τυπωμένο ένα ειδικό σύμβολο, το οποίο δηλώνει τον τύπο του πλαστικού από το οποίο είναι φτιαγμένα. Το σύμβολο αυτό αποτελείται από τρία βέλη που σχηματίζουν ένα τρίγωνο και έναν κωδικό αριθμό στο κέντρο του τριγώνου, που μπορεί να συνοδεύεται από τα αρχικά λατινικά γράμματα της χημικής ονομασίας του πλαστικού. Δεν υπάρχει νομικά καθορισμένη θέση τοποθέτησης του συμβόλου (π.χ. σε μια φιάλη νερού μπορεί να βρίσκεται στη βάση του, ενώ σε ένα πλαστικό ποτήρι στο καπάκι του), ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να εκλείπει το τριγωνικό σύμβολο, αλλά θα πρέπει να υπάρχει ο κωδικός αριθμός ή τα λατινικά γράμματα.
Κάθε «κενή» συσκευασία, την οποία θα μπορούες να χρησιμοποιήσεις για τρόφιμα, πρέπει να συνοδεύεται από τη φράση «κατάλληλη για να έρθει σε επαφή με τρόφιμα» ή από το αντίστοιχο σύμβολο με ένα ποτήρι και ένα πιρούνι.

http://www.peramatozoa.net