...Αγαπητοί φίλοι και φίλες, προσωπικά σας παρακαλώ να μην με παρεξηγήσετε, καθόσον κι εγώ προέρχομαι σαν μια μικρή μονάδα απ’ όλους εσάς, είμαι λοιπόν απόλυτα σίγουρος ότι όσα θα γράψω παρακάτω, όσα θα περιγράψω και θα εξιστορήσω σίγουρα τα έχετε κι εσείς ήδη σκεφτεί και πιθανώς κάποιοι, τα έχετε σταχυολογήσει στο μυαλό σας πριν από μένα και ακόμα καλύτερα.
Συμπατριώτες, Συνέλληνες, συνάδελφοι, συμπολεμιστές, σύντροφοι μιας και εξελίσσετε το σκηνικό και το άκουσμα γίνεται της μόδας. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι δυστυχώς στην Πατρίδα μας δεν υπάρχουν πολιτικοί που πράγματι να ενδιαφέρονται για την συνέχιση του Ελληνισμού. Δυστυχώς βέβαια διαφαίνεται ότι ούτε κάποιοι εκ των υπολοίπων Ελλήνων, ενδιαφέρονται για κάτι παρόμοιο…
Αγαπητοί φίλοι, αδέλφια, Σεβαστοί Συμπατριώτες, …όπως όλοι σαν σκεπτόμενοι υπήκοοι αυτού του Ιστορικού και πολύπαθου τόπου της ΕΛΛΑΔΑΣ μας, διαπιστώνετε, καθημερινά και συνέχεια από όλες τις κατευθύνσεις, δυστυχώς στην Πατρίδα μας, Δημοκρατία δεν έχουμε.
Εξ άλλου πολλοί εκ των υψηλά ισταμένων Ελλήνων και μάλιστα στο στερέωμα της σκέψης και της διεθνούς διανόησης αυτό το έχουν πει στο παρελθόν και κάποιοι ακόμα και τώρα το λένε, ένας απ' αυτούς ήταν ο Κορνήλιος Καστοριάδης...!!!
«…στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει εποχή που ο λαός να έχει επιβάλει, έστω και στοιχειωδώς, τα δικαιώματα του…»
Η ανωτέρω είναι μια σοφή, αδιάψευστη και αδιάσειστη ρήση του, η οποία για όλους μας πρέπει να είναι μόνιμα γραμμένη σε μια γωνιά του μυαλού και της σκέψης μας.
Και η ευθύνη όλων, όλων των ονομαζόμενων Ελλήνων, ακόμα και αυτών των πολιτικών συν το Λαό περιλαμβανομένων και ημών των ιδίων, δυστυχώς, εκφράζεται με την ανευθυνότητα της παροιμιώδους φράσης:
«…εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;»
Βέβαια όπως μας περιγράφει ο Κορνήλιος Καστοριάδης και ό μακαρίτης ο Γιώργος Καρτάλης έλεγε κάνοντάς του καζούρα στο Παρίσι το 1956:
«Κορνήλιε, ξεχνάς ότι στην Ελλάδα δεν έγινε Γαλλική Επανάσταση».
Και βέβαια αυτός είναι και ο λόγος που ενώ σε όλες τις Δημοκρατικές χώρες του γνωστού Κόσμου τους γηγενείς κατοίκους τους, τους ονομάζουν πολίτες, όπως εν παραδείγματι οι Γάλλοι είναι πολίτες της Γαλλίας, οι Ισπανοί είναι πολίτες της Ισπανίας, οι Γερμανοί είναι πολίτες της Γερμανίας, αντίθετα οι Έλληνες είναι υπήκοοι της Ελλάδας, αυτή λοιπόν είναι και παραμένει η μεγάλη και σαφής διαφορά ανάμεσα σε εμάς τους Έλληνες και όλους τους άλλους λαούς του Κόσμου!
Εδώ βέβαια κάποιος εξ ημών και μάλιστα με ιδιαίτερο στόμφο στον τόνο και την χροιά της φωνής του, θα μπορούσε να μου πει:
«…Τι είναι αυτά που λες ρε παλικάρι!... Εμείς οι Έλληνες επαναστατήσαμε δυναμικά και αντρίκια εναντίον των τούρκων και αποτινάξαμε από την πλάτη μας τον ζυγό που επί τετρακόσια ολόκληρα χρόνια είχε σβερκωμένο τον λαό καταπατώντας κάθε δυνατότητα ηθικής και αξιοπρεπούς επιβίωσης!!!...»
Αγαπητοί μου η τοποθέτησή μου θα είναι σαφής και απόλυτα τεκμηριωμένη. Σε καμιά περίπτωση δεν θα διαφωνήσω με κανέναν σας ή δεν θα ακούσετε τουλάχιστον από εμένα τον Αργύρη Βίλλια ποτέ ότι στην Σμύρνη ο Ελληνισμός ξαφνικά και απροειδοποίητα αποφάσισε να συνωστιστεί και λόγω του έντονου συνωστισμού προέκυψαν ατυχείς στιγμές όπως στο πρόσφατο παρελθόν ακούσαμε και μάλιστα από επίσημα χείλη να λέγεται.
Εδώ είναι λοιπόν η δικιά μου τοποθέτηση, εδώ είναι και η τεκμηρίωση που σας υποσχέθηκα και ευτυχώς τις υποσχέσεις μου δεν τις ξεχνώ ποτέ.
Ουδέποτε αμφισβήτησα τον σύσσωμο ξεσηκωμό των Προγόνων μας για την αποτίναξη του τούρκικου ζυγού, η μοναδική διαφορά μας είναι ότι τον ξεσηκωμό των προγόνων μας τον καθοδηγούσε η ρήση από τον Θούριο Ρήγα του Βελεστινλή του Μεγάλου αυτού ΕΛΛΗΝΑ στη μνήμη του οποίου όλη η Πατρίδα μας χρωστάει τουλάχιστον, ένα Απέραντο και Μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Στη ρήση λοιπόν:
«…καλλίτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή!!!»
Σ’ αυτό το σύνθημα αδέλφια Συνέλληνες φαίνεται ξεκάθαρα σε όλους μας ότι ο στόχος δεν ήταν η Δημοκρατία, δεν ήταν η Εθνική ανεξαρτησία, δεν ήταν η απελευθέρωση της Πατρίδας, ο μόνος στόχος ήταν η αποτίναξη του τουρκικού κατεστημένου κάτω από την πίεση του οποίου ο απλός λαός στέναζε, διότι έχανε τα παιδία του μόλις μπαίνανε στην εφηβεία, καθόσον έτσι θα προσφέρανε υπηρεσίες στο σαράι είτε σαν γιουσουφάκια, είτε σαν οδαλίσκες, στα πόδια και τις ορέξεις του πολυχρονεμένου αφέντη. Εδώ βέβαια πρέπει να τονισθεί πως και τότε όπως και σήμερα πολέμιοι του λαϊκού ξεσηκωμού ήσαν κυρίως οι προεστοί προύχοντες που διέβλεπαν ότι έτσι θα έχαναν τα οφίτσιά τους. Εξ άλλου ας μην ξεχνάμε, ότι τους περισσότερους εκ των ηρώων της Ελληνικής επανάστασης, δεν τους σκότωσαν τούρκοι, …δυστυχώς Έλληνες και μάλιστα τους περισσοτέρους πισώπλατα τους σκότωσαν!!!
Ο ξεσηκωμός των Προγόνων μας βεβαίως και έγινε, βεβαίως και μέσα απ’ αυτό ανεδείχθησαν Ήρωες, Ταγοί, Παλικάρια και Πατριώτες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έδωσαν τα πάντα για την Πατρίδα, την ΕΛΛΑΔΑ, από περιουσίες μέχρι και την ζωή τους!!!
Το θέμα είναι ότι ο ξεσηκωμός των ραγιάδων δυστυχώς, δεν ήταν η επιβολή των δικαιωμάτων του λαού σε βάρος της παντοτινά ίδιας πλουτοκρατίας όπως στην Γαλλική επανάσταση, ο ξεσηκωμός των Ελλήνων ήταν για την αποτίναξη μόνο του τούρκικου κατεστημένου.
Βεβαίως όμως, υπήρξαν ευκαιρίες για την ανάδειξη της αρχαιοελληνικής ταυτότητας στην συνείδηση των Νεοελλήνων και μάλιστα μια τέτοια περίτρανα, αναδείχθηκε στην πρώτη Εθνοσυνέλευση που έλαβε χώρα στην Επίδαυρο το 1822 και αποτέλεσε τον οδηγό για τους επαναστατημένους ραγιάδες σε όλη την διάρκεια της Επανάστασης. Η εν λόγω διακήρυξη είναι ένα άκρως Φιλελεύθερο κείμενο, το οποίο πληροί στο ακέραιο την απαίτηση για την δημιουργία ενός σύγχρονου, με δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης, κράτους. Ήταν αλήθεια πως ο επαναστατημένος ραγιάς ανήκε στην ίδια φυλή με τους Αντρειωμένους Έλληνες της εποχής του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή, του Περικλή, του Αλεξάνδρου και πολλών άλλων επιφανών ανδρών. Αρχίζει, έτσι, να βαφτίζει τα παιδιά του δίνοντάς τους αρχαιοελληνικά ονόματα. Αξιοσημείωτο επίσης είναι, το γεγονός ότι οι νησιώτες έδιναν στα πλοία τους ονόματα αρχαίων ηρώων και θεών. Σε κάποιους, βέβαια, από τους κατακτητές, άρχισαν να μπαίνουν υποψίες για αυτή την αλλαγή στάσης. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Αλή Πασά όπως μας τα παρουσιάζει από το βιβλίο της η Άννα Τζιροπούλου:
«Εσείς οι Έλληνες, μπρε, κάτι μεγάλο έχετε στο κεφάλι σας. Δεν βαφτίζετε πια τα παιδιά σας Γιάννη, Πέτρο, Κώστα, παρά Λεωνίδα, Θεμιστοκλή, Αριστείδη. Σίγουρα κάτι μαγειρεύετε!»
Οι Νεοέλληνες, όμως, αδιαφόρησαν. Όπως αδιαφόρησαν και για τις αντιρρήσεις που εξέφραζε μια μερίδα του κλήρου που ήταν αντίθετη με την συγκεκριμένη ονοματοθεσία.
Η υιοθέτηση, όμως, της αρχαιοελληνικής καταγωγής πριμοδοτούσε την στοιχειοθέτηση της εθνικής ταυτότητος στην βάση της Αρχής των Εθνικοτήτων, σύμφωνα με την οποία η αξίωση πολιτικής αυτοδιάθεσης από τους πληθυσμούς κάποιας περιοχής, προϋποθέτει την ύπαρξη έθνους από τους ιδίους. Την έννοια του έθνους στοιχειοθετεί η κοινή καταγωγή, εφόσον αυτή αποδεικνύεται. Εδώ συνηγορούσαν υπέρ των Ελλήνων, η κοινή καταγωγή τους, η κοινή παράδοση, το λαμπρό κοινό παρελθόν, η ίδια θρησκεία καθώς και η ίδια γλώσσα, η οποία ομιλείτο σε τούτη την νοτιοανατολική γωνιά της Ευρώπης συνεχώς επί δυόμιση χιλιάδες χρόνια, τουλάχιστον. Κατά συνέπεια ο Ελληνικός εθνοτικός προσδιορισμός για αυτούς τους πληθυσμούς ήταν ο πλέον κατάλληλος. Η ΕΛΛΑΣ αναγεννιόταν, επιζητώντας τη θέση της ανάμεσα στα Ελεύθερα Έθνη.
Βεβαίως λοιπόν υπήρξαν οι προϋποθέσεις και τα εχέγγυα για την δημιουργία μιας ακραιφνώς Ελεύθερης Δημοκρατίας, της Νεοελληνικής Δημοκρατίας, σε τούτο στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης στα νότια Βαλκάνια.
Αυτό όμως, αγαπητοί μου αποτέλεσε την διαφορά, και μέσω αυτής το τότε διεθνές κατεστημένο, προκειμένου να ελεγχθούν και να χαλιναγωγηθούν οι εξεγερμένες μάζες με αισχρό και συνάμα σκαιό τρόπο καθιέρωσαν στην Ελλάδα μας την βαυαρική μοναρχία του Όθωνα με βαυαρούς αστυνόμους καταπατώντας κάθε πιθανή ανάδειξη των Ελληνικών παραγωγικών και δημιουργικών δυνατοτήτων, ή ίσως την πιθανότητα ανάπτυξης, κάποιας δημοκρατικής συνείδησης στον απλό Ελληνικό λαό.
Αγαπητοί φίλοι, αδέλφια, Σεβαστοί Συμπατριώτες, δυστυχώς όλο το διεθνές κατεστημένο του κεφαλαίου και των αποφάσεων του παγκόσμιου παιγνιδιού, από τότε μέχρι και τις μέρες μας στην Ελλάδα δεν επέτρεψε ποτέ να σηκώσει κεφάλι.
Βεβαίως υπήρξαν στιγμές εθνικών εξάρσεων και ρήσεις όπως «Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες», οι ίδιοι όμως που τα είπαν, ήταν και εκείνοι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έσπειραν και μάλιστα απάνθρωπα και σκαιά, στους Έλληνες την διχόνοια και δημιούργησαν όλες τις προϋποθέσεις του εμφυλίου σπαραγμού μεταξύ των Ελλήνων, προκειμένου να μην υπάρξει καμμιά διεκδίκηση ή έστω θέση ανάμεσα στους νικητές του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου!!!
Αγαπητοί μου ας μην ξεχνάμε ότι ο Ελληνικός Λαός, με τις επιλογές πολιτικών που εμείς, ο λαός επιλέξαμε, αλυσοδέθηκε και σέρνετε πισθάγκωνα δεμένος πίσω από το άρμα των και καλά εταίρων μας που ροφούν το αίμα της Ελλάδας μας και που δεν επιτρέπουν σε κανένα μας να σηκώσει κεφάλι για να δει το φώς του ήλιου.
Είμαι σίγουρός πως δεν είναι καν ανάγκη να το ακούσετε από κάποιον, είναι σίγουρα αντιληπτό από όλους, εκτός και αν κάποιος ή κάποιοι ανήκουν σε άλλη ομάδα, ίσως στην ομάδα των προεστών των ημερών μας, που αν κάτι χαλάσει από το υφιστάμενο σύστημα θα χάσουν τα οφίτσια ή τα κεκτημένα τους.
Όλοι μας λοιπόν, Ελληνικά σκεπτόμενοι πρέπει να κάνουμε έστω και τώρα, την ύστατη τούτη στιγμή, κάτι δημιουργικά σκεπτόμενοι ώστε να πραγματοποιηθεί το εθνικό και πατριωτικό καθήκον μας, για να υπάρξει μέλλον για την Ελλάδα μας για τα παιδιά μας για μας.
Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο, ελπίζω ότι σας έπεισα, ξέρω ότι τα ίδια σε προσωπικές στιγμές ο καθένας τα έχετε σκεφτεί, ας ευχηθούμε όλοι από καρδιάς ο Μεγάλος Θεός της Πατρίδας μας να προστατέψει την Ελλάδα και τον λαό της… ξεκινώντας από τους πλέον αδύνατους.
Με βαθιά εκτίμηση για την Ελλάδα και τον απανταχού Ελληνισμό, σας χαιρετώ όλους …
Αργύρης …ένας εξ ημών.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Θα σας παρακαλούσαμε θερμά να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή υπάρχουν καθημερινά και αρκετοί επισκέπτες του ιστολογίου οι οποίοι είναι ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν παραπέμπουν σε οποιοδήποτε διαφημιστικό υλικό.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε την αντίστοιχη πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας.
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μικρή καθυστέρηση και αφού τα ελέγξει κάποιος
από τη διαχείριση, όχι για λογοκρισία αλλά για έλεγχο για μη αναφορά
σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα
ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ ανάγκη
τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------