Νέα εισπρακτικά μέτρα? Δεν αντέχουμε.. Πρέπει να το δείτε ΟΛΟΙ!

Να σας θυμίσουμε ένα παλιό καλό βιντεάκι που ... κάποτε το ακούγαμε και γελούσαμε...
και μετά, ευθύς αμέσως θα μπούμε στο θέμα...

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και διαβάστε το ΟΛΟΙ. Αξίζει τον κόπο..


Για το νέο έτος όπως φαίνεται από ένα άρθρο σε ένα πολύ φιλικό μας blog , έρχονται νέα δυσβάσταχτα και εισπρακτικά μέτρα..


Κύριοι, μετά λύπης μας, θα θέλαμε απλά να σας ενημερώσουμε ότι ΔΕΝ αντέχουμε άλλα βάρη.
Από τη μία η ΤV, από την άλλη το ράδιο, βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από στενοχώριες και θλίψη..


Κάθε μέρα βλέπω τριγύρω μου συνανθρώπους οι οποίοι, έχοντας το μυαλό τους σε προβλήματα, να παθαίνουν συχνά ατυχήματα, αφού το μυαλό τους, το χουν πάρει τα προβλήματα και οι στενοχώριες. Συνιστώ ψυχραιμία, και το μυαλό μας να το έχουμε σε αυτό που κάνουμε και τίποτα παραπάνω.. Δεν θα μείνει κανένας μας αν σκεπτόμαστε συνέχεια το κακό και το στενάχωρο..


Κάθε μέρα, ενώ παλιότερα όχι τόσο συχνά, βλέπουμε συνανθρώπους μας, να ζητιανεύουν, να αναζητούν τροφή στα σκουπίδια, να λησμονούν περασμένες καλές στιγμές. Άνθρωποι, που κάποτε ζούσαν με αξιοπρέπεια και με το κεφάλι ψηλά, τώρα πλέον έχουν παραδοθεί και παραδώσει το πνεύμα και την ψυχή τους στο Θεό, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο που δεν έρχεται ποτέ...


Με ιδιαίτερη συγκίνηση, γράφω αυτή την ανάρτηση, από το blog 'το καφενείο μας', και με μεγάλο πόνο, και, χωρίς να βλέπω απαισιόδοξα, αισθάνομαι ότι θα έρθουν και χειρότερες στιγμές.. Όμως ακόμη ελπίζω και κάνω πάντα το σωστό...


Κύριοι, ο κόμπος έχει φθάσει ΗΔΗ στο χτένι.. όχι ότι ΔΕΝ θέλουμε να βοηθήσουμε την πατρίδα, αλλά, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ με τον τρόπο που μας το ζητάτε.. Είμαστε σαν τα παραφορτωμένα γαϊδούρια ΗΔΗ αυτές τις στιγμές, και προσπαθούμε να σώσουμε την πατρίδα, όμως μέρα με τη μέρα χάνεται η παρτίδα. Μέρα με τη μέρα συνάνθρωποί μας βγαίνουν στο δρόμο για λάθη που δεν έκαναν ποτέ..


Κάποτε άκουγα για κρίση και δεν πίστευα ποτέ ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο στην χώρα μου.. Και όμως περνάμε τις χειρότερες στιγμές..


Πόσο ακόμη να αντέξουμε οικονομικά κύριοι υπεύθυνοι των καταστάσεων; Μας λέτε; Πόσο ακόμη θα μας πίνετε το αίμα; Όχι δεν νιώθω ούτε μίσος, ούτε νεύρα έχω, ούτε θα στενοχωρηθώ.. Απλά έχω παράπονα και θέλω να τα πω...


Είμαστε όλοι άξιοι της μοίρας μας; Ή μήπως μερικοί πληρώνουν τα λάθη άλλων;
Είναι αλήθεια ότι δεν μας υπολογίζετε; Γιατί αν μας σκέφτεστε δεν θα μας φορτώνατε με τόσα βάρη.. Όχι άλλα βάρη στην αρχή του μήνα... νέα μέτρα στο τέλος του μηνός...
Θέλετε να καταπολεμήσετε το χρέος της χώρας ή τους απλούς και αθώους της πολίτες;
Γιατί δεν χτυπάτε εκεί που αντέχουν; - Γιατί χτυπάτε πάντα αυτούς που δεν μπορούν να μιλήσουν;
Μήπως έχετε άλλους σκοπούς; - Θέλετε να μας ξεπουλήσετε;
Υπάρχουν λύσεις και τις ξέρουν οι περισσότεροι. Έχουν γίνει λάθη και ΔΕΝ φταιμε (όλοι)..
Πρέπει να το καταλάβετε ότι δεν αντέχουμε άλλο. Όλοι μαζί φάγαμε.. Άλλα όχι από ξένα πιάτα..
Φάγαμε τους κόπους, το αίμα και τον ιδρώτα της ημέρας, και όχι τα χρήματα άλλων...
Έχω πολλά ακόμη να πω και ίσως να τα αναφέρω σε άλλη δημοσίευση.. Ίσως και να έχω γίνει ήδη βαρετός..


Εν πάση περιπτώσει, θέλω να ζητήσω, από όλους μας, όσους έχουμε την δυνατότητα, να προσφέρουμε αγάπη και στοργή στους συμπολίτες - συνανθρώπους μας, τουλάχιστον αυτές τις Άγιες μέρες, γιατί πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποι που πέρυσι είχαν κάτι παραπάνω από φέτος, ακόμη και τα σπίτια τους έχουν -παραδώσει- μερικοί.


Ζητώ να είμαστε όλοι θετικοί με το να πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας, όσο και όσοι μπορούμε, καθώς το έχει ανάγκη αυτές τις δύσκολες στιγμές η πατρίδα μας. Αχ .. Ελλάδα...


Θέλω, τουλάχιστον αυτές τις μέρες, και στο μέλλον, να μην σκεφτόμαστε αυτά τα προβλήματα και τις αδικίες που μας κυβερνούν. Να είμαστε ευγενικοί και όχι αγχωμένοι.


Θέλω να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, (Πολλοί θα μας κυνηγήσουν αυτές τις μέρες με ένα στραβοπάτημα..) για κάθε πράξη μας και να σκεφτόμαστε ΟΛΟΙ πάντα τα καλύτερα.. Την οικογένεια μας, τις καλές μας στιγμές.. Πού θα πάει, θα φύγει και αυτή η φουρτούνα..


Μα, προπάντων, Φίλοι και φίλες αναγνώστες αυτής την μικρής και ιδιωτικής μου ανάρτησης σας εύχομαι ολόψυχα να έχετε καλές γιορτές, να ζήσετε τα πιο όμορφα και αγαπημένα Χριστούγεννα και το νέο έτος 2012 να είναι η αρχή μιας καλής πορείας για όλους. Και να μην ξεχνάμε συνανθρώπους που μας έχουν ανάγκη.. Από ένα απλό τηλεφώνημα, έως και ένα πιάτο φαΐ, ακόμη και στέγη όσοι έχουν τη δυνατότητα, μπορούμε να το προσφέρουμε σε συνανθρώπους μας... Πρέπει να αγκαλιαστούμε και να περάσουμε πιο ελαφρά τις δυσκολίες μας.. Πρέπει να γίνουμε όλοι μαζί μια γροθιά, και με ηρεμία να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση. Ας μην κοιτάμε τον ζητιάνο και τον άπορο με μίσος, αλλά με αγάπη. Ακόμη και ένα πακέτο μακαρόνια (κόστος 50λεπτά) μπορεί να σώσει μια ολόκληρη οικογένεια. Ναι είναι αλήθεια.... Ας ξεκινήσουμε ακόμη και από τώρα...


Πρέπει να είμαστε συνάνθρωποι και όχι εκμεταλλευτές.. Το ζητώ προσωπικά σαν χάρη...
Και να θυμόμαστε: η μοναξιά δεν είναι καλός σύντροφος για κανένα.


Ας αφήσουμε τα βάσανα στην άκρη και ο καθένας να κάνει μέχρι αυτό που μπορεί.
Ας μείνουμε ψύχραιμοι στους καιρούς και ας μείνει στην ιστορία το όνομά μας για την αντοχή μας, τους έντιμους αγώνες μας, τον πατριωτισμό μας και την καλοσύνη μας... Να λένε τα παιδιά και τα εγγόνια μας ότι το παλέψαμε και τα καταφέραμε και ότι ποτέ δεν παραδώσαμε τα όπλα...


Αυτή η ανάρτηση είναι προσωπική άποψη και σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύει κανέναν, παρά μόνο εμένα και όσους επιθυμούν να δουν τον εαυτό τους να έχει γράψει κάτι τέτοιο..


Θα σας παρακαλούσα, όσοι είστε υπέρ αυτής της ανάρτησης, να μοιραστείτε αυτή την ανάρτηση με όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται... Πρέπει όλοι να βοηθήσουμε στην κρίση.. Πρέπει όλοι να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη και να δεχθούμε την βοήθεια αυτών που μπορούν να μας προσφέρουν κάτι...


Και κάτι για το τέλος...

Καλή χρονιά σε όλους!!

Να έχετε ένα ευτυχισμένο και καλύτερο 2012!

Υ.Γ. Κανείς δεν πρόκειται να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τα δύσκολα, 
πρέπει από μόνοι μας να κάνουμε αυτό που πρέπει για να βγούμε από τα δύσκολα..
όπως επίσης κανείς δεν πρόκειται να μας ζητήσει βοήθεια, πρέπει από ΜΟΝΟΙ μας να την προσφέρουμε διακριτικά και όμορφα...
Μου έμαθαν να είμαι σωστός άνθρωπος από παιδί, αλλά από παιδί γνώρισα την αδικία... 
Δεν σημαίνει ότι αυτό θα παραδώσω όμως... «Το καφενείο μας»

Πηγή: tokafeneiomas.blogspot.com