ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΧΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΚΟΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ἙΙΣΒΟΛΕΙΣ"

---

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΓΡΙΦΟΣ

Γράφει ο Ιάκωβος Ιωάννου

Μπορεί αλήθεια να είναι τόσο ανόητοι οι Πολίτες ώστε να πιστεύουν πως με την ίδια αποτυχημένη συνταγή και με τα ίδια...

αποτυχημένα κόμματα είναι δυνατόν να προκύψουν διαφορετικά αποτελέσματα; Ασφαλώς όχι, οπότε κάτι άλλο συμβαίνει που πρέπει να βρεθεί.

“Όταν μία αντιπροσωπεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου «επισκέπτεται» μία χώρα, θέτοντας σαν προϋπόθεση για την εκχώρηση δανείων τον περιορισμό των κοινωνικών και λοιπών δαπανών, η διαφορά δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, σε σχέση με τη φυσική καταστροφή που θα προκαλούσε ένας βομβαρδισμός εκ μέρους του ΝΑΤΟ. 

Το ΔΝΤ απαιτεί το κλείσιμο νοσοκομείων, σχολείων και βιομηχανιών, με ένα πολύ χαμηλότερο κόστος «εισβολής» για τη Δύναμη που εκπροσωπεί, από αυτό που θα είχε ο ανελέητος βομβαρδισμός των νοσοκομείων, των σχολείων και των βιομηχανιών – όπως στο παράδειγμα της Γιουγκοσλαβίας.

 Το αποτέλεσμα όμως, για τη χώρα «υποδοχής» του, είναι σχετικά το ίδιο: Η απόλυτη καταστροφή της” 

(M. Chossudovsky).

Άποψη

Δεκάδες χώρες έχουν κάνει λάθη κατά τη διάρκεια της ιστορίας τους, με αποτέλεσμα να υπερχρεωθούν και να χρεοκοπήσουν – οπότε δεν υπάρχει λόγος να κατακρίνουμε τη χώρα μας, η οποία κακώς φυσικά υπέπεσε στο ίδιο σφάλμα, αλλά δεν είναι η μοναδική στον πλανήτη. 

Όσον αφορά τα συναισθήματα ενοχής του πληθυσμού, εμφυτεύονται σκόπιμα από τους πιστωτές της χώρας του – έτσι ώστε να μη χρεοκοπήσει επίσημα το κράτος, αλλά να αναλάβουν τα χρέη του τόσο αυτό, όσο και οι Πολίτες του, οι οποίοι σε τελική ανάλυση πτωχεύουν σταδιακά για να μην αντιδράσουν, να συνηθίσουν την κατάρρευση του βιοτικού τους επιπέδου και να χάσουν αδιαμαρτύρητα όλα τους τα περιουσιακά στοιχεία.

Στα πλαίσια αυτά η Αργεντινή, με χρέος της τάξης του 170% του ΑΕΠ της σε δολάρια, έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε από το ΔΝΤ, επέλεξε την επίσημη χρεοκοπία του κράτους της για να μην πτωχεύσουν και οι Πολίτες – ενώ η Τουρκία, με χρέος κοντά στο 80% του ΑΕΠ της, πάντοτε σε δολάρια, δεν το έκανε, επιλέγοντας τα μέτρα που της επέβαλλε το ΔΝΤ (γράφημα). Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο χωρών η εκλογή ενός νέου ισχυρού ηγέτη, ο οποίος παρέμεινε στην εξουσία για πολλά χρόνια – όπου στην Αργεντινή η συνέχεια εξασφαλίσθηκε από τη σύζυγο του πρώτου ηγέτη της.

Αντίστοιχα η Ρωσία επέλεξε τη χρεοκοπία, με χρέος στο 184% του ΑΕΠ της, επίσης μετά τη δραστηριοποίηση του ΔΝΤ όπως συνέβη στην Αργεντινή – ενώ η Βραζιλία, με χρέος της τάξης του 80%, επέλεξε τα μέτρα του ΔΝΤ. 

Και οι δύο αυτές χώρες, όπως οι προηγούμενες, εξέλεξαν έναν νέο ισχυρό ηγέτη που έμεινε για πολλά χρόνια στην εξουσία – κατά σειρά Kirchner/Kirchner, Erntogan, Putin, Lula/Rousseff.

Όσον αφορά την Ελλάδα τώρα, με χρέος στο 127% του ΑΕΠ της το 2009, μετά τη διόρθωση της ΕΛΣΤΑΤ, επέλεξε τα μέτρα του ΔΝΤ – με αποτέλεσμα σήμερα το δημόσιο χρέος να έχει εκτοξευθεί στο 180% και σύντομα στο 190%, ενώ το κόκκινο ιδιωτικό από ελάχιστο να κλιμακώνεται συνεχώς, έχοντας υπερβεί τα 230 δις € ή το 130% του ΑΕΠ, με τις προοπτικές για το μέλλον να επιδεινώνονται διαρκώς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ